Owoc Mniszka

 Owoc Mniszka

Uwielbiam gdy zalotnie mrugasz

Kroplami deszczu poisz duszę

Wraz z wiatrem mi do ucha śpiewasz

Wówczas jak Ikar się unoszę

Zostawiam w dole szare życie

Nie oglądając się za siebie

Myślę  że jestem bliżej nieba

Czy bliżej Ciebie – tego nie wiem

Bez obaw żadnych że upadnę

Pozwalam się unosić wyżej

Nie czuję się już wcale marnie

Niemoc na dole rany liże

A ja jak nowo narodzony

Lekko odrywam się od ziemi

Wraz z tysiącami braćmi mniszka

Siadam na łące siadam w sieni

Na Twoich dłoniach małą chwilę

Przykucnę by odpocząć sobie

Pozwól zapuścić mi korzenie

A potem hen przed siebie pobiec

24.11.2018

Autor dobry czas

Urokliwe,

ciepło mi się zrobiło i słonecznie.

bb

Bardzo ładny, urokliwy wiersz, przeczytałam z przyjemnością. Ale dlaczego w sieni, a nie w cieniu na przykład? I jeszcze jedno: nie stosujesz znaków interpunkcyjnych, a każdy wers rozpoczynasz z wielkiej litery. Powiem szczerze, nie lubię takiego zbiegu, bo i czemu to służy?

Pozdrawiam :)

Ładny wiersz,

w moim lub też lubianym przeze mnie stylu  :)

A w ogóle to miło Cię zobaczyć tutaj,

boś na "dobry czas" stąd zniknął :))

Pozdrawiam :)

lubię takie wiersze , tak jak lubię wiosnę , lato i swawolny wiatr na łące

pozdrawiam Kredens

Przyjemnie się czyta.

Pozdrawiam

Ciekawe pisane :)