Dom

Mój dom stoi w samym środku horyzontu, na szczycie siódmej góry,

A dookoła płynie siódma rzeka.

Niestety dom nie jest z piernika.

Jego zmurszałe ściany i zapadnięty dach z trudem zachowują bajeczne pozory.

Mówiąc szczerze - dom się wali, ale ja kocham jego przesycone trucizną podłogi,

Ciemne okna i duszne pokoje.

Ściany odziane w papierowe tapety, których skóra strzeże naszej tajemnicy.

Tu życie na progu a drzwi lekko uchylają się od odpowiedzialności.

Stąd łatwiej odejść, chociaż niektórzy mówią, że stąd nie ma ucieczki.

To opis. Wybacz, nawet nie opowiadanie. 

Czekam na wiersz.

Powyrzucalem słowa , wybacz, mało potrzebne. Obraz  nie  przekonuje mnie swoją autentycznością , ale to subiektywne odczucie. Ciekawych kilka miejsc,  dobrze trafiłeś.

Jemall,

Dziękuję za sugestie. To moje pierwsze kroki więc każda konstruktywna krytyka jest mile widziana.

Pozdrawiam,

L

Wg mnie albo należałoby utrzymać do końca formułę piernikowo-babojagową, i wtedy zwroty:  za lasami, za górami, a w środku miał, itp są jak najbardziejsze, albo podzielić wiersz na 2 części wyraźniej, albo się zdecydować i ciąć ozdobniki.. 

Posłużyłem się tą formulą na zasadzie kontrastu.

Myślę, że nie powinieneś na początek nic zmieniać, przyjrzyj się po jakim czasie raz jeszcze.