POTOP

Wiersz zainspirowany poniższym cytatem: 

„...świat stworzony przez soczewkę oka znika zalany łzami...”

( @agatta : *** [jednolita masa nieba])

który to już raz

łzami

zalewam mój świat

przez wiele dni

poziom wód wzbiera

arka unosi myśli ocalałe

ciągle te same

teraz ararat

znowu osiadam

zwyczajna kolej rzeczy

jakbym przetrwała

obsycha twarz

zamglona

nie oczyszczona

zakwita tęcza

jak makijaż nieba

spłynie

za jakiś czas

Bardzo mi się podoba. Zarówno forma, jak i treść - ważna i aktualna. Pozdrawiam. :) 

Tak myślę czy "nieoczyszczona" raczej?

@poczwarka : Dziękuję za Twój głos. :)

@madamegloriose : Dziękuję za Twój głos. :)

Dla mnie po słowach jakbym przetrwała, wiersz się kończy i w takiej postaci go przyjmuję. Do tego momentu jest bardzo dobry, ale to tylko moje zdanie i mój odbiór.

pozdrawiam :)

Dziękuję za komentarz. Bardzo się cieszę, że mój wiersz do Ciebie przemawia. :)

Pozdrawiam

Ogólnie rzecz biorąc, masz rację. Jest tu jednak pewien niuans: nie chodzi o cechę stałą, ale o jednorazowe doświadczenie związane z konkretną czynnością. Wtedy "nie" może (jeszcze:) występować oddzielnie.

Pozdrawiam

Trochę mnie zaskoczyłaś, bo cały wiersz i tak jest dość krótki. :) Oczywiście, możesz wybrać tylko pierwszą część i też będzie ona tworzyć pewną całość, ale wymowa będzie już inna.

Czemu chcesz odrzucić pozostałe wersy?

Pozdrawiam

@Alicja_Wysocka : Dziękuję za Twój głos. :)

Dlatego że słowo/ czasownik przetrwała jest tutaj kluczem, który jeden etap zamyka, a drugi otwiera i skoro przetrwała, to już tylko może być lepiej. W związku z tym moja wyobraźnia zaczyna działać, kolejne wersy mnie nie ograniczają.

Aniu, tak ja to widzę, tak odbieram, ale nic nie sugeruję, to Twój wiersz :)

Oczywiście, ja też nie chcę ograniczać Cię w interpretacji. :) Skrócona wersja budzi optymizm. Jednak dalsze zwrotki wskazują, że tytułowy "potop" jest niestety zjawiskiem cyklicznym, a przetrwanie - złudne. 

Szczerze mówiąc, też jednak wolałabym Twoją wersję... :)))

Pozdrawiam