pomaranczowy.kot Opublikowano 24 Września 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 24 Września 2018 (edytowane) pierwotne rozdarcie staram się scalić składając się w ofierze katu samospalając się co noc zapominam o pustce tylko gdy płonę potrafię się uśmiechać nawet gdy przełykam i trawie potłuczone szkło ale ludzie i tak widzą co noszę w środku ci dobrzy odwracają wzrok ci lepsi zaciskają pięść nie ma sensu krzyczeć jako spadkobierca mego wielkiego upadku wypowiadam wojnę swojej naturze wyrzekam się siebie przeciwko sobie staję własną krew mam na rękach jestem jedynym wyznawcą boga niczego swoje życie uczyniłam mym największym wrogiem Edytowane 9 Sierpnia 2020 przez pomaranczowy.kot (wyświetl historię edycji) 2 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Gość Opublikowano 24 Września 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 24 Września 2018 Ten wiersz brzmi dla mnie, jak rozpaczliwe samooskarżenie i jednocześnie wołanie o pomoc.., ale chyba już nie do ludzi, którzy odpowiadają na nie agresywną lub milcząca bezsilnością... A więc tylko do kogoś lub czegoś, co jest większe i silniejsze od nich, co jest decydujące o wszystkim - w moim pojęciu do Boga. Jest napisany tak pięknie, że nie mam wątpliwości co do jego prawdziwości, i to mnie bardzo wewnętrznie porusza, wręcz wstrząsa i w swojej własnej bezsilności wstawiam się za tym wołaniem i prośbą oraz przekazuje swoją wiarę w to, że będzie wysłuchana. Pozdrawiam Cie serdecznie :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Sylwester_Lasota Opublikowano 24 Września 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 24 Września 2018 Dobrze napisane, ale trochę przerażające. Właściwie, to przerażający jest stan, który opisujesz. Niestety, PL nie jest odosobniony w takim patrzeniu na siebie i na świat. Wydaje mi się że coś takiego dotyka coraz więcej osób i to jest naprawdę przerażające, ponieważ, niestety nie jest to nic dobrego. Pozdrawiam serdecznie 2 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
jan_komułzykant Opublikowano 24 Września 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 24 Września 2018 wyobraźnia rzecz nie do wycenienia, bogata niekoniecznie musi być urocza. Czasem wystarczy piękno przekazu, nawet przerażającego, pod warunkiem, że to rzeczywiście tylko wyobraźnia. Pozdrawiam. 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
pomaranczowy.kot Opublikowano 18 Października 2018 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 18 Października 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Bardzo dziękuję za tą trafną interpretację i miłe słowa. Pozdrawiam równiez Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się