bronmus45 Opublikowano 22 Czerwca 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 22 Czerwca 2018 ~~~ Szukałem Ciebie przez te wszystkie lata młodzieńczej fantazji. Wreszcie znalazłem. Zauroczony, czy zakochany? Ile to trwało? Niecały rok - narodziny potomka - i ... co dalej? Zauroczenie przestało działać. Kilkanaście lat spędzonych pod jednym dachem, ale osobno. Z chwilą ukończenia szkoły podstawowej przez naszego syna rozstaliśmy się w odczuciu wielkiej ulgi, jak po sprzątaniu mieszkania, i wyrzuceniu zbędnych już rzeczy na śmietnik. Nareszcie wolni ... ~ Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Dawid Rzeszutek Opublikowano 22 Czerwca 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 22 Czerwca 2018 To trochę jak kartka z kalendarza, rocznicowe wspominki... Czy dobrze rozumiem ? Jeśli tak, to wartość to ma największą dla twojego życia, bo to twoje przeżycia. Jakkolwiek nie ujmując rzeczy jest to mało liryczne.. Spróbuję się odnieść poetycko do twojej historii. Przepraszam jeśli coś źle napiszę. Postaram się jednak po swojemu ująć ten temat. Oto mój tekst do Twojej Historii: Młodość pragnęła nakarmić serce, Ono odwodnione szukało Ogrodniczki. Niech zasadzi kwiaty niecnych fantazji. I ziści się sen, co był ideałem marzeń. Nie rozumiem jeszcze serca, długo milczy. Połączyły nas siły nieczyste, złe, żądne pomieszania zmysłów i nadziei. Ostatecznie rok, piękno i zapach róż dotykały jedwabiście naszych serc. W końcu czar prysł, a uczucie odparowało. Plejada zmarnowanych słów i gestów. Chociaż we dwoje, to każdy sam sobie. Nie trzeba być omnibusem by wiedzieć, że wspaniały "owoc" przeciągnął koniec, lecz dzwonek zadzwonił i lekcja się skończyła. Teraz w końcu nasza cela się otwarła. Wyjście na wolność staje się orgazmem. Jedynym prawdziwym i zaspokajającym wewnętrzne pragnienie wolności aktem. Już nie wejdziemy do tej wspólnej klatki. Wolność pyłków kwiatów i promieni słońca jest teraz nasza, Moja. Twoja. Już nie ma "Nas". Swoboda bytu w oczach się mieni bez końca, jak cukierek od nieznajomego, od losu na czas. Autor: Dawid Rzeszutek. Dwugłos do wiersza musbron45 pt. "Proza życia". Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
bronmus45 Opublikowano 22 Czerwca 2018 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 22 Czerwca 2018 Niestety - nie umiem tak pisać - bardziej stąpam po ziemi, niż szybuję w obłokach... Ja jednak odbieram Twój tekst jako wiersz, w przeciwieństwie do mojej prozy - bo i na takiej właśnie stronie się znajdujemy - warsztat dla prozy. Ale, ale - może spróbowałbyś pomóc swoim warsztatem w zabawie słowem pod adresem: https://poezja.org/utwor/162518-obraz-karmi/?tab=comments#comment-2063315 Przydałoby się takie pióro przy opisywaniu tamtego tematu. Chociaż zajrzyj i zostaw ślad. Pozdrawiam Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Dawid Rzeszutek Opublikowano 22 Czerwca 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 22 Czerwca 2018 Widocznie mi się działy poklepały, jestem nowy i jeszcze nie wszystko rozumiem. Zajrzałem na podaną stronę i wrzuciłem dwa teksty. To raczej nie rys psychologiczny, ale namiastka freestyle'a. Swobodnie podszedłem do tematu, jednak w pewien sposób czułem się ograniczony. Gdy pisze nigdy nic mnie nie ogranicza. Zazwyczaj jeden temat, jeden bądź kilka wątków o podobnej tematyce mną kieruje w pisaniu. A tu seria obrazków, które są nieco wariackie i to chyba przeważyło o treści zawartej w moich tekstach. Jakbym miał zdjęcie motylka i kwiatków - pewnie co innego by wyszło. Niemniej dziękuję za ten link, chyba dobrze się bawiłem tym zadaniem. Pozdrawiam serdecznie i życzę pomyślnych łowów literackich. 2 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się