Ludzkie zapachy

Nie narzucam się - jak ktoś przeczyta - to dobrze, jak nie... - w końcu i tak przeleżały całe lata w szufladzie...

klasyczne rzeźby trupów

upozowane skamieniałe zastygłe w swych antycznych pozach:

bezskrzydła Nike - marmurowy relikt

gdy nosiłam go w sobie - jeszcze żył

jeszcze był

jeszcze oddychał - mną

jeszcze karmiłam go swoją nadzieją

przyszedł na świat bez słowa sprzeciwu

cały we krwi

i z niemym pytaniem

mamo to ja czy wciąż jeszcze ty

czerwień jest kolorem grzechu naszych win

tych cudzych zachłannych rąk

nawet nie wiem czy ty to TY

a czy ten świat to mój dom

czy tylko przejściowe stadium tłumionego śmiechu

z zadawanych ran które skrycie i w pośpiechu

bliźni zadają nam

gdy dorastał z lękiem patrzyłam na niebo

jeszcze pogodne bezchmurne

jeszcze niebieskie

i na niego

ile lat wtedy miał

gdy po raz pierwszy powiedział :

noc mrok jest wszędzie

nawet w naszych snach

po co się rodzimy

po co przychodzimy na świat

po co ta udręka trwająca tyle lat

a zegar nieubłaganie odmierzał jego czas

przeklęci niech będą ludzie którzy ranią nas

p.s. "w życiu ważne są tylko chwile te na które czekamy" :)

Mocny wiersz , robi wrażenie.

Jednak rymy przeszkadzają  w skupieniu się nad treścią utworu.

Zawsze można się ich pozbyć, ale sam zdecyduj :))

PozdrawiaM.

Zgadzam się z Marlett co do rymów, szczerze mówiąc: bardzo przeszkadają w odbiorze. Ponadto wiersz porusza ciekawe rewiry ludzkich zapachów.

pozdrawiam :)

Wiersz udanie wchodzący w istotę naszej egzystencji...Poza "zamyśleniem" zawiera ciekawe zwroty  np." czerwień jest kolorem grzechu naszych win". Niepotrzebny chyba  jest wstępny tekst :

"klasyczne rzeźby trupów

upozowane skamieniałe zastygłe w swych antycznych pozach:

bezskrzydła Nike - marmurowy relikt".

Rymowanie sąsiadujących wierszy trochę zaburza rytm  ale tak bardzo nie przeszkadza.

Odpowiedzi na pytania są bardzo proste wystarczy włożyć rękę w ogień.