Pragnienie

kiedy odszedłeś 

tak zwyczajnie

pokryłam wszystko 

czarną farbą 

cierpiałam wiele

łez i łaknień 

tak mało wody

dusza w żarze

i wciąż myślałam 

to przypadek

tak cicho wszedłeś

w moje progi

tak bardzo tęsknię

tak niezdarnie

kompletnie blednę 

gubię drogi 

za wiele westchnień 

białych kartek

zbyt wiele nie wiem

tracę zmysły 

rysuję obraz 

mojej chandry

a zaraz potem 

cicho więdnę 

Ładnie zobrazowana

(i  mam wrażenie, że bardzo autentycznie) tęsknota.

Pozdrawiam.

Kingo, witam, Ładny, ale smutny wiersz. Tak, odejścia bliskich nam osób, to trudne i b. bolesne. Pięknie wyraziłaś Swe uczucia, szczególnie podobają mi się słowa:

"

Może to trochę utuli? 

Ładny smutny wiersz jedynie dusza w żarze jakos tak mi nie pasuje ale reszta fajna

Podoba mi się tan wiersz, bardzo zgrabnie wyrazilaś uczucia. A co myślisz: zamiast cicho więdnę / to zniżam lub zpłycam myśli. Nie pochwalam jak ktoś na własne życzenie więdnie i to tylko dlatego sugeruję zmianę. Zrobisz jak zechcesz.

:)

Miałam ogromny problem z zakończeniem wiersza. Robiłam kilka podejść, zanim stanęło na „cicho więdnę”. „Zniżam myśli” brzmi lepiej. Dziękuję za sugestię ;)

„W chwili nieszczęścia człowiek oswaja się z prawdą, to znaczy z ciszą”. Dziękuję za muzyczne utulenie ;)

Sorry, że się wtrącam,

ale mnie to więdnięcie właśnie urzekło :)

Ale to może tylko mnie :))

Wiednie było bardziej dramatyczne

Co do duszy 

To może 

Dusza z popiołu

Pisząc te dwa słowa słuchałam piosenki „Byłam różą” i chyba stąd się wzięły. Pójdę na spacer z tymi słowami. Poczekam jeszcze, przemyślę. Dziękuję za miłe wtrącenie ;) 

Pisząc te dwa słowa słuchałam piosenki „Byłam różą” i chyba stąd się wzięły. Pójdę na spacer z tymi słowami. Poczekam jeszcze, przemyślę. Dziękuję za miłe wtrącenie ;) 

Mnie tam rozżarzona dusza nie przeszkadza :)

Chociaż popiół też by uszedł :)

Zastanawiam się, czy „dusza płonie” brzmiałoby dobrze. Aczkolwiek nadal mam jakiś wewnętrzny niedosyt. 

Rozżarzona też nie ale samo sformułowanie jakieś dziwne przynajmniej w moim odbiorze kopii /pióra o nie nie będę kruszyć bo wiersz mi sie podoba ale jakoś odstaje mi to w tym całym wierszy 

Dusza w żarze- podoba się, dobrze wybrzmiewa.

:)

Dusza żarzy (tli)

płonie też może być 

Dusza w żarze- przychodzi mi jedynie ognisko na myśl i ziemniaki w tym żarze;)

Ta literka "w"zmienia trochę sens wydźwięk całego krótkiego wersy.

Płonie a żarzy to jednak spora różnica ;) żar może oznaczać ze coś się dopiero zaczyna lub kończy 

Dusza płonie- oklepane

Nie żarzy tylko w żarze, to różnica. Równie dobrze mogę powiedzieć: płonie ognisko w lesie :)

Niech autorka decyduje.

Ano jak to mówią nasi sąsiedzi; )

Sąsiedzi twierdzą: ano, ano

potok pomysłów żarzy siano,

ognisko płonie, a myśl przednia

co kilka głów, to nie jedna.

:))))