Nieproszone

Przyszły do mnie i obsiadły                                                        

nie prosiłem ich tu wcale

i w ogóle się nie martwią,

rozgościły się na stałe.

Mam już ich po dziurki w nosie

całe czoło rozorały,

dłużej tego już nie zniosę,

zatopiłem się w nich cały.

Jestem taki rozstrojony

już nie myślę ze spokojem,

bezustannie mnie nękają,

nierozłączne - troski moje.

                                                       11.12.2017r.

A to france, też do mnie przychodzą.

A wiersz niby o troskach ale przyjemny, lekki, troski odpędza, jakby tabletka na poprawienie humoru. Podobasię!.

Pozdrawiam

Że nie myślę ze spokojem

Miejscami za dużo zaimków

Może w drugim wersie - chociaż nieproszone wcale, bo w następnym znowu jest "ich"?

a ja ze spokojem myślę, że warto zmienić szyk słów

"już nie myślę ze spokojem",

bo po co ta przestawność?

A poza tym? Samo życie. Pozdrawiam

Witaj  samo życie to fakt a resztę zostawiam ekspertom.

                                                                                                                                                     pozd.

Jako rzecze kot byłoby lepiej jeśli chodzi o szyk zdania :)

Dziękuję za podobaśki i uśmiech trzeba trochę ten zieleniak i satyrą przeplatać.

Pozdrawiam:))

Dzięki że zajrzałeś, masz  rację już poprawiłem.

Z pozdrowieniem:)

Witam Waldemarze dzięki za wgląd w tekst.

Pozdrawiam:)

Ok:) Już poprawiłem, dzięki za odwiedziny.

Z pozdrowieniem:)

... "bezustannie mnie nękają nierozłączne - troski moje"...

Bolku, mogę pocieszyć, wielu nękają, bywa, że przychodzą nieproszone... ;)

Pomimo, że o troskach, treść sympatyczna.

Pozdrawiam.

Dziękuję Nato. Sympatycznie, tak chciałem to w takich barwach przekazać ale żebyśmy mieli ich jak najmniej.

Serdeczności:))