Ogłoszenie wyników konkursu

Jury skończyło narady, niestety, niejednogłośnie, więc pomóc musiał tajemniczy xyz, który miał dość spory problem w podjęciu decyzji...

Jednak zwycięzca może być tylko jeden, więc pierwsze miejsce zajmuje:

1) Ania Ostrowska
2) Marek Petrykowski
3) Grzegorz niewiem

Zwyciężczynie proszę o kontakt w celu przekazania nagrody.

Czekamy na kolejne konkursy!

congratulations :)

@M._Krzywak
Dziękuję za zorganizowanie konkursu, dziękuję Szanownemu Jury i tajemniczemu xyz. Bardzo się cieszę, że skromne "bez nas" zyskało aprobatę. Mail kontaktowy: [email protected]
Pozdrawiam :) Ania

@Ania_Ostrowska
Gratuluję :) Proszę na prywatną wiadomość lub na [email protected] przysłać dane adresowe, celem wysyłki nagrody.

Pozdrawiam
a.

@angello
dziękuję, dane już wysłałam

@Ania_Ostrowska

Mam nadzieję, że tomik został wysłany, bo miałem awarię sprzętu i nie miałem za bardzo jak tego dopilnować...

@M._Krzywak
otrzymałam informację, że jest w drodze

@M._Krzywak
@Ania_Ostrowska
Podobno nawet już dotarło do celu :) Dziękuję za zorganizowanie konkursu. Mamy nową pozycję jako nagrodę:
http://www.poezja.org/debiuty,4,11.html

a.

Po dwakroć - tak. Dotarło bez szwanku i sprawiło dużą frajdę :)

Do mięsożerców

Dla nich ryby skrzelami pracują w szafliku,
mając na ustach ciszę i krwawiące rany.
Dla nich kuchnia rozbrzmiewa od wrzasku i krzyku
gardzieli podrzynanych i szyj ukręcanych.
Oni to piją grozę z krwią zabitej kaczki
i warzą głowy dzieci - zadziwionych cieląt.
Wypruwają wnętrzności, krzycząc; flaczki, flaczki
i jedzą je w niedzielę z rodziną się dzieląc
Lubią wody na smaku bezradnych piszczeli,
wszechzwierzęce girlandy cynicznej kiełbasy,
krwawe raki z piekielnej wyjęte kąpieli
i baraniego ciała brązowe atłasy.
Rozsmarowują trupy na niewinnym chlebie,
obwąchując zająca, czy aby dość skruszał,
z martwym ozorem w zębach czują się jak w niebie
i do cudzego mózgu śmieje im się dusza.
Pożerają, dymiący jak nowe cmentarze,
te stroskane przystawki, te gorzkie potrawy -
Karki im nabrzmiewają, obwisają twarze,
na których śmieszek hieny zakwita, trupawy.
Po pięknookiej sarnie nie noszą żałoby,
ale żrą ją na stypie, w dzień pogrzebu radcy,
i zezują miłośnie do gęsiej wątroby
bujni brzuchem jedynie, a łysiną gładcy,
a twardzi tylko sercem - i w całej stolicy
głośno - ale mlaskaniem, smętni biesiadnicy.

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska