Agnieszka_Gruszko Opublikowano 4 Września 2004 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 4 Września 2004 moj bóg stracił oczy w wojnie z aniolamikiedy walczyły o moje istnieniezadawał im ranyktóre się nie gojąlżył, jak psytratował swa potęgąmoj bóg rozkopuje grobywyciąga z nich trupy wspomnieńi pożeramoj bóg odpuszcza grzechysłabymgłupimi tym bez honoruktórzy nie wstydza sie klęknąć i błagaćmoj bóg umiera.. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Mirosław_Serocki Opublikowano 4 Września 2004 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 4 Września 2004 Jednym słowem: REWELACJA, Siostro Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Alessia Opublikowano 4 Września 2004 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 4 Września 2004 Skoro twój bóg tyle poswięcił dla twojego istnienia, od razu nasuwa sie stwierdzenie że musi być ono wyjatkowe.Dobrze że masz tego świadomość. Wiersz bardzo mi sie podoba, stwarzasz obraz boga, którego każdy chcialby nazywać swoim, ale on jest TWÓJ i to jest piękne.Pielęgnuj go w sobie a nie bedzie konał.Pozdrawiam Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Kai_Fist Opublikowano 4 Września 2004 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 4 Września 2004 Ten wiersz budzi we mnie dziwne emocje. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się