Odmartwieni

ty wiesz
i ja wiem
lecz najwięcej o żądzy
wiedzą asceci

- tamują krew u bram ognia -

a cały nasz
szum
wokół przemiany materii
to w nich
byle pestka

- miąższ nie zdąży zaboleć -

ani mnie
ani tobie
nie było nie będzie
dane tyle przebyć
w podróży

- strumień bytu
spływa im po oczach -

ani ty
ani ja
żaden z nas kąsek
dla diabła

- smętna nasza pociecha -

"strumień bytu
spływa im po oczach"

poproszę bez nawiasów, są jak pudełka bez wieczka, lepsza wolność myśli, by obok pluskały dwa - niekoniecznie równoległe - ciągi

A.

Podoba się, mało! prowokuje do sprzeciwu, a przynajmniej dyskusji!
Gra Pan pojęciami, odwraca sensy - ok. Ale skoro, do cholery, już wszystkie splendory oddajemy IM, to przynajmniej prawo do piekła zostawny w równowadze. Że niby my nijacy (wiem, że to ironia :) - tylko, że ta nijakość niejak się ma dla diabła (to bestia nienażarta niczym nie pogardzi - inaczej z Archaniołem, ale to oczywiste :).

I schowałbym tę "pestkę" do poprzedniego wersa, bo świeci jak gwiazda, a czy tak powinna?

pzdr. bezet

ps. czuję go :)

o jaki wiersz!
Pieknie napisany.
Dora

trafia do mnie...ciekawy piękny wiersz pozdrawiam

ponownie ja..obudziłam się dziś ze słowami:
"ty wiesz
i ja wiem
lecz najwięcej o żądzy
wiedzą asceci

(tamują krew u bram ognia)
jeżeli już zapamietuję wiersz...to dodaję go do ..ponadczasowych.

Bardzo dobry wiersz na temat... Przez wiele lat "praktykowałem" zen i nie mogę niczego w tym wierszu zanegować jak w ogóle w życiu./kąsek dla diabła/przypomniał mi zmagania duchowe św Franciszka z Asyżu i o.Pio./strumień bytu spływa im po aczach/- coś pięknego!

No to nawiasy poszły precz; przy TAKICH komentarzach...
Tak w ogóle to sądziłem, że wiersz przejdzie bez echa, bo to nie erotyk, ani nawet nie o śmierci; niezbadane są wyroki forum. Dziękuję i pozdrawiam.
[sub]Tekst był edytowany przez Witold Marek dnia 03-09-2004 11:53.[/sub]

nawiasom precz panie Witoldzie.
Wiersz nadal pamiętam.No bo ponadczasowy.
Dora