Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

myślę, że wielu z nas ma takie "starocia", które mają swoją historię; nie sposób ich się pozbyć, bo one są częścią naszego życia;
widzę tu także tę "staroć" w sensie posznowania człowieka...

prosto, ładnie, z sentymentem jak to u Ciebie

serdecznie pozdrawiam :-)
Krysia

Opublikowano

Talarku
W wierszu doszukuję się głębszego sensu.
Starość zawsze ustępuje miejsca młodości.
Młodość to dynamizm i świeżość spojrzenia...
starość - doświadczenie i mądrość .
Nie odrzucajmy tego zbyt pochopnie.
Ładnie, sentymentalnie.
PozdrawiaM.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Dokładnie tak jak napisałaś Krystyno - poszanowanie starości jest kluczem
do wszystkiego - i ma wielką wartość .
Cieszę się z faktu podobania i z tego że się spodobał ten zwykły lecz
chyba nie najgorszy wiersz.
pozd. i życzę radosnego dnia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Ale miłą niespodziankę mi zrobiłaś Marlett swymi odwiedzinami .
Dawno już ciebie nie widziałem - dlatego z uśmiechem czytam to co napisałaś .
Przecież już kilka ładnych lat jesteśmy na tym forum - prawda ?
Wracając do kom . to masz rację - nie wolno zbyt pochopnie
pozbywać się czegoś co - nawet gdy już zbladnie ma swą wartość.
Jeszcze raz serdeczne dzięki za odwiedziny i analizę wiersza .
pozd. proszę pozd. Adama
Opublikowano

Mnie zawsze jest miło kiedy mogę komentować Twój wiersz :)
Nazbierało się kilka latek to fakt. Z radością przekazuję pozdrowienia Adamowi.
My jesteśmy stale czymś zajęci , ale powraca sentyment do orgu.
Zresztą nie zapominamy o poezji i znajomych. Radości.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @KOBIETA Tobie - Szczęśliwego Nowego Roku, Dziewczyno! Bądź wolna, bądź szybka i nigdy ale to nigdy się nie zmieniaj. No i - oczywiście - mam nadzieję, że to nieprzemyślana decyzja i jeszcze wrócisz kręcić nami - facetami - tak jak tylko Ty potrafisz!
    • śpiewy szepty rozmowy radość płacz i śmiechy jak poblaski odbicia z tej strony jeziora gdzie ton żaden nie cichnie lecz migoce świeci i zdaje się nie gasnąć nigdy nie mieć końca   niczym w tyglu pasiece gdzie wściekła wre praca a treść nikła przemienia się w jazgot i syki w którym jedno się w drugie stapia przeistacza dyszy dudni bulgoce i gorejąc kipi   wieczorem kiedy słucham odległej twej mowy spokojny choć zmęczony od dnia wrzawy wrzasku słyszę szum w którym ginie wołanie i spowiedź i ten syk sunącego nieuchronnie piasku
    • @Simon Tracy Dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Lenore Grey Piękny i co najważniejsze dla mnie... mocno modernistyczny wiersz o miłości.  
    • bławatek chce śmiać się dorzecznie tu dźwięcznie tu tudzież grzecznie a kaczeńce nie chcą się kłaniać tu miłość się musi doganiać bratek zaś kocha się zawzięcie do rąk oczywiście pnięciem a Lilie są słodkie niczym miód ożywcze jak to cud jeszcze te Konwalie chcą sobie śpiewać miałczeć i ciepłem dogrzewać jeszcze i róże wołają się na wskroś chcą sobie pachnieć dostrzegać niby coś a Tulipany nie chcą tej nagany za swój byt wybrany zaś Krokusy są złotem przykryte swym żółtym bytem a ten pan co złapał Jelenia szuka kwiatów od korzenia szuka miłości i radości aby się w cieple nosić z wdzięczności bo rodzi się moc dojrzewania taka to ludzka słoneczna mania bo rodzi się duża cierpka moc miłosna jak stokroć z stu proc i jeszcze stokrotka onieśmiela płatkiem zboża się wybiela jeszcze jej futerko zakochało wielki uśmiech darowało
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...