Zgłoś

@Migrena Wow! To pożar emocji i ciał, język tak intensywny, że aż boli. Każdy wers jakby był żyletką przeciągniętą po duszy. Tu nie ma miejsca na spokój – tu są żyły jak lonty, języki jak iskry, paznokcie jak sztylety, gwiazdy spadające jak przekleństwa. To nie jest erotyk. To liturgia zmysłów w ruinach dawnego nieba. Miłość i ból w jednym oddechu. Potrafisz władać językiem jak żywiołem. To się nie czyta. To się przeżywa — albo ucieka, jeśli ktoś nie ma odwagi spojrzeć w ogień. Takie pióra zdarzają się rzadko.

Bogami, duchami, aniołami, braćmi z wyższych wymiarów… Także między Jogą, transem, medytacją…

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję. A ja myślałam, że to tylko wierszyk o gołębiach.  Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Kiedyś zwiedzając miasto Blachownię poznałem wieszcza (i to dosłownie) liczne fraszki układał w mig cudownie  rymował zaś jak Mickiewicz w Kownie (mówię to wszystkim nie gołosłownie) ***                                                       Dzisiaj prowadzi fraszek ... hurtownię     Młoda żoneczka z miasta Błaszki w wolnych chwilach pisała fraszki miała też taki raz problem ważki: otóż na obiad do gryczanej kaszki przez te poetyckie swoje figlaszki *** Nie dodała po prostu… zasmażki     Pewien  literat z miasteczka Ryki pisywał wyjątkowo długawe liryki jak epistoły i kobylaste miał tomiki w klubie zbyt dużo nie miał publiki chociaż opinię dobrą miał od krytyki *** Przerzucił się wkrótce  na… limeryki

@Łukasz Jasiński dzięki stary.... bądź pozdrowiony !