Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Kres życia


Sol7

Rekomendowane odpowiedzi

Dziś siedzę tu, samotnie tak
I kreślę linie proste.
Szacunek, radość, smutek, gniew,
To tylko słowa puste.

Nic nieznaczące
W chwili, gdy
Wokół rozeszła się
Słodka woń krwi.

On wyczuł to, sprowadził sen.
Wraz z nim też ciemność błogą
I zapanował wieczny mrok
I cieni świat dokoła.

I tak mi przyszło żyć do dziś
I dalej po wsze czasy,
Nie znając kresu swoich dni,
Nie licząc kropel krwi.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...