Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

reportaż

Lazlo Adamik
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Lazlo Adamik

Lazlo Adamik

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

W Jotpei nabrałem koalicję
Na soaking w krowie
Z kropelką animuszu
Słowo po słowie
Po stole
Rozlała się gadka
W mowie z Timbuktu

Zacumowały dusze reporterów
W językach i zębach i dziąsłach
I popełnili wywiad z królową kierów
Pod zwisającymi z ust jak biżuteria
Złota
Kulami buldożerów

Postrzelili wystarczająco płaskie
Zdjęcia i właśnie
Gdy ulatniałem się angielską manierą
Odśpiewali „chwilo trwaj słodka”
Zdobywszy się na szczerośc

Spotkałem ich w okolicach butów
Naszych małych ojczyzn
Prywatnych
Oczekiwali dalszych cudów
Ich skośne oczy były jeszcze kwaśne

Wystrzeliwali słowa skargi i chęci
Raz jeszcze
Szczeknięcia mizernej wagi
Ulatywały w powietrze

Nie zwracałem uwagi
Aż w końcu zeszli mi z drogi
Pojęli że też jestem reporterem
Lecz nie piszę pismem przecinkowym

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Leszczym
      Być może

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @Ewelina Owszem Ewelina i Ty również trochę też :) @Rafael Marius Dzięki Rafał, cieszę się. 
    • wierszyki
      Podściółka na plecach

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Szuria i furia. Obie z jesieni. Szur, a ja w liściach z nosem przy ziemi wśród bezkręgowców lub protoplastów wszystkich dla których, miły w dłoń kasztan.     Furia na skrzydłach chce stąd odlecieć. Smardz albo pociec może nie przeciec. Z bibuły na niej falują tony. Czyjeś tam krzywdy i wiatr w miliony.     Jesienią znowu tyle się wniesie: ziemia na butach, chrząszcze kołnierzem. Słońce się chyli już przed wieczorem. Furia zje z szurią jak mysz pod stołem.         *         Im Eumenides patrzy życzliwie. Zmówi się z nimi, obie wyżywi. Z igliwiem starszej wyrzut sumienia — da młodej pogryźć szczyptę kamienia.   Aż im się zerwie cyklon ważności. Odejdą zimą w poślizg i pościg. (Może się z czasem znajdą w salonie, chyba że zgodzi je Tyzyfone).     inspiracje:

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

                   
    • viola arvensis
      głupie

      Przez viola arvensis · Opublikowano

      @Stary_Kredens @Stary_Kredens W Pismie Świętym o glupocie czlowieka odrzucającego swiadomie P.Boga, jest bardzo wiele napisane.    "Jeśli chodzi o nasze wieczne przeznaczenie, to albo jest się głupcem, co oznacza odrzucenie ewangelii Chrystusa, albo jest się mądrym, co oznacza wiarę w Chrystusa i powierzenie Mu swojego życia (zob. Ew. Mateusza 7.24-27). Wierzący odkrywa, że ewangelia- którą uważał za głupotę- jest w rzeczywistości mądrością Bożą, która zapewnia mi wieczne zbawienie"   Serdeczne pozdrowienia przesyłam pięknego dnia życzę i samych dobrych wyborów  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • Jacek_Suchowicz
      Dwa razy

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      dwa razy mało to chyba złóż myśli szybko naprędce  w kwadracie kantów nie widać są kąty cztery nie więcej   tych myśli nigdy za dużo  nad sobą zawsze na czasie a obłęd należy zgubić wyjść z koła i patrzeć inaczej :)))
    • Waldemar_Talar_Talar
      Miłość która umie tulić

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witaj - miłość ma cieszyć nie smucić - miło że czytasz -                                                                                                 Pzdr.słonecznie.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...