****

[Hana Bai]

tak jak pisanie listu
piszę się dzień
ze spodziewanym w niespodziewane
i w pełnym do połowy
idzie w znane bez poznania
płynąc w dal bez przestrzeni
i daje odbierając kolejne minuty
bywania w tym co by było
gdyby nie zwyczajność
byłby popełnił błąd istnienia
i wyszedł za czas
a tak został w jej ramionach
otulony
oniemiały zwyczajnym dalej
sięgnął po atrament by podpisać się
pod testamentem bliskości

[Tumus Eulusys]

Podoba mi się ten zamysł. Niby nic odkrywczego, a jakże egzystencjonalne. :-) Pozdrawiam serdecznie.