Śmierć

[Dama Kameliowa]

Przyszła tak szybko, nie dała mi spakować
Tego co niezbędne do podróży
Za mnie zerwała wszystkie telefony
Uśmierciła milczenie
Za mnie przerwała fałszywe obietnice
I obcięła granice czasu

Lecz...
Nie mnie zabiała, jam nadal żywa
A jednak coś się zmieniło
Świat pociemniał
Wszelką prawdę rozwiał wiatr
Gdzie jestem,jeśli nie ma mnie tu
gdzie powinnam być?
Gdzie te ciche,n awleczone na igłę
szepty krzyku?

Pamiętam, jak moja twarz była mokra
Pamiętam jak spływało po niej coś przeźroczystego
Tylko nie wiem co to było
Chciałam porozmawiać, lecz nagle
uświadomiłam sobie, że nie potrafię
Zaczął się mój powolny rozkład
Tak czułam,że kogoś brakuje u mego boku

Tak niedawno byłam Twoją
Księżniczką z bajki
Ty byłeś moim księciem
Strugi deszczu obmyły mnie z wszelkich
ludzkich uczuć
Chciałam sie ich nauczyć na nowo
Lecz żaden ludzki podręcznik tego nie uczy

Wolałam odejść tak niepostrzeżenie
Zbyt wiele krzywd już zadałam
To nie śmierć do mnie przyszła
To przyszły moje kłamstwa
Kłamstwa,które nie pozwoliły mi oddychać
I powiesiły mnie na swych literach...

[Gryf]

Damo Kochana! Jam wciąż z Tobą.
Też mi ciężko z samym sobą,
Lecz siłą niech będzie poezja
Nasza z nią pisana adhezja.

Pozdrawiam Cię z niegasnącą sympatią.