Następna stacja człowieka

[Piotr Kołodziejczyk]

Zło, cierpienie i pożoga,
metalowa jedna noga.
Gniew, nienawiść i głupota,
Rozszarpana każda cnota.
Boga Cargo już, wskrzeszono.
Czarne wrony zaproszono.
Wydziobują ludziom jadło,
Obrastając same w sadło.
Dowodzący, ogrodnicy,
Maski kleją do swych licy
Alkoholem, poją kwiaty,
Zamiast słońca dają kraty.
Dzieci w sieci, dzieci śmieci.
Cyberchwasty ludzkiej kasty.
Anioł zemsty nie nadleci !!!!

[Somewhat Damaged]

"Dzieci w sieci - dzieci śmieci.
Cyberchwasty ludzkiej kasty."

Jak dla mnie to zdecydowanie najlepszy "moment" tego wiersza. Plus ode mnie za cyberpunkowy/industrialny klimat.

"Kult Cargo już wskrzeszony" - jakoś ością w gardle stoi mi ten wers, wybija z rytmu. Może "mesjasz Cargo już wskrzeszony"?

"Dowodzący, ogrodnicy,
Maski kleją do swych licy"
No właśnie.. a czy przypadkiem nie "do swych lic"? Nie jestem pewna, może obie formy są poprawne, mam wątpliwości. Wiem, jestem zła kobieta, bo psuję Ci tym całą koncepcję ;)

Pozdrawiam :)

[Nessa Isilra]

O kurcze balde elektryczne, nie wiem czy to bylo w zamysle autora, ale wiersz smiech wywoluje.
dyg ; )

[Piotr Kołodziejczyk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

W zasadzie to jak się spojrzeć na całe życie, z dystansu to wszystko jest śmieszne. Ja śie zawsze śmieje ze wszystkiego!!! pozdrawiam