Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Starzenie się / sonet, na jutro


Rekomendowane odpowiedzi

Za rozbite kolumny czas przebrał się, ale
Nie zdołał już dosłyszeć, że ta maskarada
Miała się skończyć wczoraj. Dziś zegar zapada
Przez to o wiele wcześniej, no i zbyt nachalnie

Dreszcz przebiega po wietrze moimi słowami
Czerwony aerozol dyfunduje w liściach
Z Arrasów monitorów, płaskich, da się widać
Całe wczoraj, pół jutra - co są już.. za nami

Czas się nie zestarzeje, lasy też, siwizna
Śniegu to jest kamuflaż przed zachłannym wzrokiem
Tylko klepsydra ciała jest zawsze prawdziwa.

Sypiemy się ziarnami oczu i powietrzem
Tunelami żył pędzi po nas własny koniec
A czas się ciągle bawi. I nic o tym nie wie.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wyjaśniam, o co mi chodziło:) Bo "da się widzieć", nie zaś : "da się widać". Ale przy "widzieć"- nie masz rymu:) Pozdrawiam,cieplutko, zawsze mi się podobają twoje sonety, prace translatorskie także. Acha! jeszcze "się" w pierwszym wersie przestawiłabym przed czasownik, będzie czyściej! Ale i tak jest pięknie, przez metafory takie jak "tunelami żył pędzi czas po własny koniec"!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Łukasz Jasiński Łukaszu, bardzo bogata rodzinna biografia/historia.  Pamiętam tylko, że mój dziadek ze strony mamy był ułanem Pilsudskiego i wrócił z wojny jako inwalida, spadł z konia podczas bitwy i nabawił się garba, tyle tylko pamiętam z opowiadań, byłem wówczas małym chłopcem. Wiem także, że jedna z moich ciotek posiadała szablę ułańską, zapewne była to szabla mojego dziadka. Jeśli chodzi o nazwiska, to moi przodkowie należeli (z obu stron) do szlachty - Orłowski, Pietras, Gulewicz, Korzeniowski, niestety szczegółów nie znam.  Jedni mieli posiadłości w okolicach Legnicy, drudzy utracili wszystko co mieli na kresach. 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      W sumie dziękuję, troszkę przyjrzałam się na spokojnie swojemu testowi :-)         Troszkę poprawiłam. Natomiast: I w butach jak kot w butach, jest bardzo dobrze :-) Jak najbardziej zegar NIE na ścianie., tylko na telewizorze, ale już go nie chcemy ;-) Dziękuję i pozdrawiam serdecznie :-)     Dawno nikomu nie chciało się już komuś tak poprawiać :D Dziękuję @andreas i @Rafael Marius i @Łukasz Jasiński i @Nata_Kruk :-)
    • @Annie Świetne - aranżacja (i muzyczna, i wizualna) powściągliwa, a wyrazista. 
    • Trochę mnie nie było tutaj    Na każde drgnięcie telefonu Sprawdzam, czy to ty  Choć wiem, nie powinienem  Realne wydają się sny  Pasujemy jak ulał  Jednak nie pasuje nic  To marzenie czy zaduma Nie pozwala nam być   
    • Nowa karta, któż to wie? Życie biegnie, zmienia się. Ludzie mówią: wieczny pęd, Los w harmonii gubi dźwięk. Pelargonia, prosty kwiat, Cichy świadek naszych lat. Wciąż rozkwita mimo burz, Od wiek wieków - trwa bez słów. Rok się budzi, siłę daje, Jakże szybko ta ustaje. Wstaje cicho, niebywałe, Ile wrażeń nam oddaje. Krętych ulic wiele jest, Proste, strome tudzież też. Idziesz, biegniesz, przeskakujesz, Padniesz, wstań - moc budujesz.   
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...