Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ewie...


Rekomendowane odpowiedzi

Sokolim okiem
Znad swojej reduty,
Docieram do raju,
Gdzie uśpione działo,
Zmienione w klęcznik,
Subtelnej pokuty,
Na postumencie wiary,
Będzie już milczało.
A słodki owoc
Co na rajskim drzewie,
Po wieczność zostanie,
Nie skonsumowany,
Zostawiam z pokorą,
Swej Jedynej Ewie,
By trwał w swym statusie
Nietykalności,będąc niezerwanym.
Nam strzelać nie kazano,
Krwią wilgotne prochy,
Niech więc pozostaną,
Niech strzegą reduty,
Tam,pod raju bramą...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...