Koniec

[Dama Kameliowa]

Nikt nam nie powiedział, że będzie tak przez cały czas, że skończymy z
wykrzywianiem twarzy do lipcowego słońca, bieganiem za sarnami
i rzucaniem w nie okruchami naszego starego życia.

Nikt nam nie wyjaśnił, że nie ma miłości. Kiedyś i tak musieliśmy przestać
balansować między marzeniami a szarą powierzchnią ziemi, mówić sobie
kocham cię na dobranoc.

Nikt nas nie uprzedził, że już nie będą smakować nam nasze języki. Nie wiedzieliśmy,
że nasz rozkład dnia się zmieni i widzieć siebie nawzajem będziemy
tylko w odbiciach tramwajów.

Nikt nie opowiedział nam o słońcu powodującym mdłości. O księżycu, który
zacznie kłuć nas w nocy swoim zimnym ogonem. O Bogu, który będzie kpił
z naszego śmiechu.

Nikt nam nie powiedział, że kiedyś to wszystko się skończy
Nie wiedzieliśmy, że nim dojdziemy tam gdzie mamy dojść
skończy się wspólna droga
Nikt nam nie powiedział, że titanic zatonie
A my wraz z nim

Nikt nam nie poiwedział, że tylko noc kończy się świtem
Że wszystko ma swój zmierzch
Nikt nam nie powiedział, że nim umrzemy będziemy stać
U progu swej mogiły, pogrzebani wraz ze swymi marzeniami
Z jedyną towarzyską, to jest łzą

Nikt nam nie poiwedział, że rozgrzeszenie
Na które czekamy nigdy nie nadejdzie...

[Gryf]

Witaj Damo!
Nikt nam nie powiedział, że przyjaźnią można przezwyciężyć zło
Nikt nam nie powiedział, że miłością możemy pokanać cierpienie
Ja będę zawsze piórem przyjaźni, kreślić drogę ku miłości
Tu w górze szybować nad Tobą, by mocą moich skrzydeł rozegnać czarne chmury
Pozdrawiam Ciebie z nieustającym zrozumieniem...
Jam Twój Przyjaciel.