siedzi sam Pan Bóg...

[M._Krzywak]

siedzi sam Pan Bóg
samotny, zmarznięty, zapatrzony
bliski był kiedyś aż do bólu
nie dało się doń podejść
zbyt strasznie było jakoś

gniotę nerwowo palce w kieszeni
podejść, zapytać, pozdrowić?
to siedzi sam Pan Bóg
zmartwiony, a może zbyt zmartwiony
twarzą wtopiony w lustro nieba

daleko
zauważ
jak siedzi sam Pan Bóg
wiatry znudzone tną doliny
morza ochrypłe od nawałnic
ktoś może garnie się, chce podejść
wyrwać się z betonowych gromnic

z krzyżów kolosów co złotem mamią
ochrypłych z gniewu kaznodziei
spójrz, sam Pan Bóg jedyny
też przeciwstawić się nie ośmieli…

[adolf]

podoba mi się
pozdr.

[cammomille]

To bardzo filozoficzne podejście do samotności Boga, i trudne do zrozumienia.
Trudne dla przeciętnego człowieka do objęcia ...;) niewiarygodne...;) i jeszcze to, że nie onieśmieli się przeciwstawić? To znaczy, że jest bezsilny? Nasuwa mi się pytanie infantylne,.. bo jest Panem ... powstaje luka. Decyzji Pana, nawet bezsilnego nie można się przeciwstawić...czy można?
zawrotne ...

ciekawy wiersz
pozdrawiam

[Judyt]

hmm..ja powiem tyle że skojarzył mi się Michale ten wiersz
z czasem pokutnym, z czasem jaki następuje przed świętami
no i oczywiście nie tylko, powiem, że właśnie taki czasem jaki
napotykany jest na ścieżynach leśnych, w kapliczakach, gdzieś
na uboczu lub w spokojnym miejscu, bardzo fajnie że napisałeś,
J. (: płoniaście

[teresa943]

skojarzyło mi się z Chrystusem Frasobliwym i piosenką "tak wyschłeś Panie"...wiersz budzi refleksje, metaforyczna samotność Boga jest wieloznaczna i bardzo wymowna

serdecznie pozdrawiam -
Krysia

[BARBARA_JANAS]

Coś z tymi rymami u ciebie nie tegez...:) No i to lustro nieba i gromnica...:(

Toś się ośmielił Michale...:) Taki temat...łał... trudna sztuka...ale fajnie się czytało i ciekawość wielka była jak se te zakończenie umyślisz... Cóż, wolna wola...nie poradzisz...;)

Pozdrawiam ser de cznie...:))