Nomen nescio

[Artur_Bielawa]

Nazwij tamtą miłość
nad którą zawisł cień
włóż swą nagą młodość
między biel a czerń

Wiara jest żałobą
wytyczną wielu cnót
i chociaż nocą oczy bolą
wciąż idziesz jedną z dróg

Choć szukasz przeznaczenia
w tym samym punkcie tkwisz
to jest nie do pogodzenia
zamiast żyć, śnisz

Ratują cię wspomnienia
wczorajszych nocy i dni
było w nas coś ze zderzenia
deszczu, rosy i mgły

Nadzieja jest znów obca
jak twoje fotografie
którymi czas zarządza
nim ponownie na nie trafię

[Anna_Para]

Podoba mi się, chociaż trzeba by było w nim powyrównywać to i owo, ale zostawiam to zdolniejszym! Pozdrawiam, Anna

[Nata_Kruk]

Arturze, wiersz na pewno nieidealny, bo rytmika zachwiana... o rymach nie będę mądrkować,
bo sama szukam tych dobrych, a różnie to potem wygląda.
Dwie pierwsze strofki trochę zamotane, jak dla mnie... ta nagość młodości włożona między biel i czerń,
wiara, która jest żałobą... albo czegoś nie łapię.
"i chociaż nocą oczy bolą
wciąż idziesz jedną z dróg" . . źle to wygląda
Ogólnie, wrażenie bardzo mieszane, ale mogę zaplusować ostatniej zwrotce.
Serdecznie pozdrawiam... :)