Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Na igłach latarń - uszy szklane
na nie nawleka noc nić światła
księżyca tłucze porcelanę
nów, aby widzieć lamp tych wachlarz

Choć wyda martwy się latarniom
tym złotym prętom miejskiej klatki
ten wybieg który oświetlają
po którym płyną cienie-statki

Nic nie powiedzą. Znają prawdę
w lustrze księżyca, w pełni widać
ziemi odbicie - białą czaszkę.

a którą gęsta czerń obrasta
Zdradliwa dzienna jest kurtyna
o kształcie życia. Błękit: kłamstwa.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...