horyzont starego lądu

[Fly Elika]

gdzie zmierzch przeszedł nieznanym świtem
chcąc poczynić 'krok milowy ku niebiosom bram'
żegnając zdegenerowany życiem trudny świat
zrębami snów nowe ziemie zrywem zatrwożył
w konkordacie bez chwały zniewalając losy
na usługi królestw obalał ludzkie wolności

...

znaczony opieszałą klątwą w strefie zgody
przestrzenie przenikając załamanym łukiem
unosząc zakrzywiony dziób ponad widnokrąg
przyspieszył kroku znów zapominając o sobie
wschodząc wysokim pułapem wbił swoje szpony
poległ w betonie ponaddźwiękowy trafiając ...
do muzeum

[adolf]

pozytywnie zaskoczony, ciekawy pomysł z formą, czasem drażni nadmiar dopełniaczowych metafor i natłok slow, ale ogólnie udane :)))

[cammomille]

smutny wiersz Eliko...o pokonywaniu barier, a zapominaniu o własnym spokoju i bezpieczeństwie,
na zasadzie małpy, czy ona podgryza własną gałąź
pozdrawiam :)

[Fly Elika]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki adolfie za przeczytanie mimo rozdrażnienia z dopełniaczami :) itp. i że sie coś udało :)
Twoja poezja zawsze budzi zachwyt i ponad, oprócz tutaj kilku innych, trzeba nad nią długo siedzieć by pojąć metafory, treść a przy tym to wzbogacenie formą ... żeby móc skomentować :)))

pozdrawiam