Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wirowała oliwkowym korytarzem
rozbawiona stawała w wielkim
rozświetlonym złociście oknie

czekała

czasami zaglądała do wybranych

pomijała
*

lecę ponad błyszczą kolorowe dachy
drogą do rodzinnego zaglądam cicho
w okna uśmiechem pozdrawiam
jestem bardzo chcę nie mogę nie
dostać się do wnętrza naszego

obejmuję rękami
po chwili odlatuję
szlakiem znanym
niebiańskim ptakom

wrzaski i jęki już wiem
to przeklęte miejsce

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Tak to już bywa w naszym tu...czasami jesteśmy bezradni,zależni całkowicie od innych....!
Dziękuje Krysiu za komentarz i za...!
Całuski!
Ania
Opublikowano

Jeszcze po pierwszej strofie widzę jakieś nadzieje w złocistym oknie :)
ale już kolejne... przejmujące, smutne.
Podmiot lir. chyba jest rozczarowany, zawiedziony.
A odnośnie tej zmiany, o której pisał pms z 1.osoby na 3. to mam wrażenie, że pierwsza część dotyczy przeszłości a druga teraźniejszości, i wydaję mi się, że dotyczy tego samego podmiotu...
Ale skoro napisałaś, że to dwie inne osoby... No to już nie wiem

Pozdrawiam Aniu ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...