Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Do Klasyka


Rekomendowane odpowiedzi

Gość Dawid Ciesla
Opublikowano

0

sylwetka Apollina
rzeźbiona
z instrumentem w dłoni

1

zmyślałeś opuszki
i były tam!
wpite w drżący kamień
struny

kruchym brzegiem oka
śledziła kurz
twoja postać
tak krótko

i kradła

2

na zdjęciach
w czarno-białym cieniu niewoli
plam i pustek niewidzialnych
miliony wykuły
klasyka

to On
to Ten
w samotni
twórca

-ogniki wrzącego Kosmosu
stopione w jeden twór

nie ludzie
nie rzeczy
po prostu

umysł łamany
literą-

zimny płomień pasji
zaklętej
w ciszę Apollina
rozszarpał ktoś
na słowa

3

powiedz-
czy być poetą
to być odbiciem?

w skradzionych echach
miażdżonej piórem
kartki?

za mało słów
zbyt cichy chór
pieśń uszła cało
płomieniem czy nie
brakuje

spojrzeń


dwu luster

już nie ma
poety


w zwierciadle...

Gość Dawid Ciesla
Opublikowano

Problem robaczków i kwadracików zażegnany - Natalia, dziękuję smile.gif

Opublikowano

dziwnie sie zamyśliłem czytając ten wiersz, a to chyba dobrze, nieprawdaż? smile.gif
nie przepadam za takimi wierszami, ale ten coś w pamięci pozostawia.


P.S.
Nie wiem czy wiesz, ale Natalia to moja wirtualna narzeczona smile.gif, a za każde takie dziękuję jestem zazdrosny... wink.gif A wojownicy nie lubia być zazdrośni... ph34r.gif
(- to tylko żart, żadnych złych skojarzeń proszę nie wymyslać) biggrin.gifbiggrin.gifbiggrin.gif

Opublikowano

Apollo - bóg o nerwach z tworzyw sztucznych - jego instrument, klasycy i poezja - mam bardzo jednoznaczne skojarzenia.
Ten podział dość interesujący, jest element, który cześci łączy i w zasadzie obok twojego tekstu nie da się przejść obojętnie.
Jedno tylko sformułowanie mi zgrzyta: wpite w drżący kamieńsmile.gif
pozdrawiam aga

Opublikowano

Bardzo podoba mi się ten wiersz. Dobry przekaz, ciekawe sformułowania i interesująca konstrukcja. Szczerze mówiąc, nie lubię cyferek w wierszach, ale tu nie denerwują wink.gif Dobre, mocne zakończenie... Aczkolwiek najbardziej podoba mi się cały fragment "2" smile.gif
Pozdrawiam bardzo serdecznie

Gość Dawid Ciesla
Opublikowano

Dziękuję wszytskim za komentarze!



CYTAT
Witaj Dawid... fajnie, że w końcu przypomniałeś sobie o nas :-)


Nie zapomniałem smile.gif Cały czas czytałem, jednakże siedziałem cicho. A wiesz, że jak tak nic się nie pisze, nie wtrąca w komentarze i wogóle, to całkiem inaczej się czyta wiersze po jakimś czasie? Poza tym trochę się zmieniłem przez ten miesiąc, co powinno być widać w wierszach, a także koemntarzach. Ale nie bardzo:) Tak tylko ciupinkę. Może dorastam:)

Pelmanie - Ty też mało piszesz ostatnimi czasy!:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Od urodzenia, aż do ostatniej godziny Dana odgórnie lub przez dziedzictwo rodziny, Jednemu sprzyja, drugi trochę mniej dostaje, Czy zawzięcie pracuje, czy w pracy ustaje.   Od wieków już wiadomo, że przez życie całe Towarzyszką wierną, zaś zasługi niemałe, Bez których tak trudno, a nawet niemożliwe Życie wieść dobre bez udręk i trosk, Choćby dobrobyt był i układy szczęśliwe Bez jej pomocy stopią się jak wosk.   Na całe życie przypisana do osoby, Więc powinna pomagać stale, każdej doby – Nie zawsze, są przypadki znane I w księgach przodków zapisane: Gdy staramy się za mało Życie będzie nam kulało.   Więc zmienna i kapryśna: raz jest, raz jej nie ma, Rozgniewana, bez żalu człowieka porzuci, Na lodzie zostawi, dobra do śmieci rzuci. Zawieszony człek między stronami obiema Jak w wahadle w stronę to w jedną, to znów w drugą Bez ustanku się buja i do końca nie wie Czy on Doli służy, czy Dola jego sługą.   Egzemplarz się trafi co pomaga leniwie. Niezdarne też zdarzyć się mogą – przyznać trzeba – Nie pomogą, gdy zajdzie pomocy potrzeba. Jak nie w parze nazywamy niedobranymi: Rolnika przypada kupcowi i odwrotnie, Rolnik nie zbierze choćby wysiłki stokrotnie Przewyższały starania sąsiada. Z innymi Dolami już bywa, że wysiłek największy Dóbr zainteresowanego nie powiększy: Kartofle zamiast do ziemi urosną w bok, A on nie zbierze nic, choć czekał cały rok.
    • Z rondelka z wodą dla ptaków — moment — połknęła wiewiórka. Tak wolno szybują ptaki, tylko by wyschły im piórka. Wilka, co nosił — ponieśli, ostrząc swe zęby powietrzem. Dzikom zbyt ciasno już w lesie, w łunie latarni: chrum — weź się. Śmieje się ten, kto ostatni rozgrywa przy wielkim stole, nam los zaś zesłał podatki, fundusze dał narodowe.      
    • @Berenika97 Okna są różne a my ... guru spojrzał przez zupę żurek jak małpa także to żenujące  ma pewnie swoje okno    Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia  @Berenika97

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Migrena toż przecie od razu zastrzegłem że człowiek strzela a a Panbucek kule nosi.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...