chwila z życia artysty

[Jędrzej Jedliński]

nie wiem kim jestem
ani kim byłem
bez przyczyny
przeżyłem wszystkie religie świata
spopielony
zamiast
strach i ból mają zadowolone gęby
trawią dla zabawy
żartu
wolne trzewia choć one
nadchodzą objawienia
jak skrzydła białych motyli
urosłem
lecz
dlaczego mam tylko jedno skrzydło
pragnę skrawka ziemi
nierządnicy
by żar jej podbrzusza
otarł się o sklepienia świątyni Astarte
wyzwolony z myślenia
powstanę obłudą
królem
przeciwnością
mlekiem matki spłynę po lędźwiach
TY
a przecież starzy ludzie nie unoszą stóp
to ziemia wciąga ich ku sobie
skąd
bogowie się nudzą
samotni
nie mają już nic do spieprzenia

[Marcin Katulski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Przypomina mi to trochę monolog kota Fritza. Zwłaszcza początek.
Pozdrawiam. Marcin.

[Jędrzej Jedliński]

Zapewniam,ze z kotem Fritzem ten wiersz nie ma nic wspólnego.
pozdrawiam wzajemnie....

[Marcin Katulski]

Nie zarzucam uzurpatorstwa. Chodzi mi o samą idee słów. Tak mi się skojarzyło. Hihi. ;)

[Fly Elika]

podoba mi się, chociaż ty jesteś szczęśliwy ze swoim skrawkiem
szczęśliwy
a ja marzę o tym choćby skrawku dla siebie

[wanesa_ciska]

/Starzy ludzie nie unoszą stóp/-ziemia domaga się swoich praw ,ciekawe i trafne spostrzeżnie .A także to że jest wiele spraw ,niezależnych od nas ,i choc byśmy sie starali
ze wszystkich sił swoich i tak ktoś za nas zrobi to po swojemu .pozdrawiam autora.....

[Jędrzej Jedliński]

autor przyjął pozdrowienia ze zrozumieniem...jednak nie dopuszczam myśli,by ktos za mnie
robił to ....lub owo hihihi...wzajemnie miłej niedzieli...

[Jędrzej Jedliński]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jednak pamietaj,ze tego skrawka nikt CI nie podaruje...musisz go sama wydrzeć podłodze...!!

[H.Lecter]

chwila z życia artysty

nie wiem kim jestem
ani kim byłem
przeżyłem wszystkie religie świata
spopielony
nadchodzą objawienia
urosłem
dlaczego mam tylko jedno skrzydło
pragnę skrawka ziemi
wyzwolony z myślenia
powstanę
królem
TY
bogowie
samotni
nie mają już nic do spieprzenia

To nie jest wyrywanie słów z kontekstu, to jest tkanka tego tekstu - narcystyczny kabotynizm, infantylne bajdurzenie, " artystyczne " chciejstwo.
Radzę się pozbyć tandetnej poetyckiej " pelerynki "...

[gerontion]

wykastrowany Rimbaud