Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
🎄 Wesołych świąt życzy poezja.org 🎄

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

przy rozchwianym stole
zgorzkniała szczerość nie ma
odwagi wyjść z przeciwka
na spotkanie bez retuszu

prawda odtworzonych zdarzeń
może nie smakować w afekcie
gdy złośliwość i fałsz z winą
głupoty po obu stronach

wychylmy jednym haustem
by w kielichu przebaczenia
móc od nowa degustować
najwspanialsze smaki

bez poczucia winy

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


miło Cię gościć Judyt,
bystre oko dostrzegło "tematykę",
no cóż? w końcu to bardzo ważne w życiu,
więc warto powracać,

dziękuję i ciepło pozdrawiam :-)
Opublikowano

Tereso, to takie idealistyczne podejście. Tak naprawdę nigdy nie wiadomo, co jest głupotą a co mądrością. Czym się trzeba delektować żeby było lepiej, a o czym zapomnieć, żeby nie było gorzej. Poczucie winy? Zawsze jest deprymujące. Ten wiersz to jakby jedna zasadnicza myśl rozłożona na części prostsze. Pozdrawiam:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Tak jak życie, składa się z mnogości równań z niewiadomymi. Idealistyczne? Może niezupełnie tak, ponieważ jeśli dwoje ludzi wyjaśni sobie to, co powodowało konflikty, może być znowu dobrze, przecież nikt z nas nie jest wolny od pomyłek i błędów, więc w świetle własnych łatwiej wybaczyć drugiemu. No, można "iść w zaparte", ale to nie prowadzi do niczego dobrego.

Dziękuję i cieplutko pozdrawiam Stokrotki :-)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


miło Cię gościć Judyt,
bystre oko dostrzegło "tematykę",
no cóż? w końcu to bardzo ważne w życiu,
więc warto powracać,

dziękuję i ciepło pozdrawiam :-)

no bystre, oby ttylko się nadało do wyższych celów
J. serdecznie i płoniaście a jakże(:
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


miło Cię gościć Judyt,
bystre oko dostrzegło "tematykę",
no cóż? w końcu to bardzo ważne w życiu,
więc warto powracać,

dziękuję i ciepło pozdrawiam :-)

no bystre, oby ttylko się nadało do wyższych celów
J. serdecznie i płoniaście a jakże(:
do wyższych celów! trzeba nam dążyć Judyt!
choćby i nieudolnie, bo cóż my? ziarenka piasku zaledwie...
:)))))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        To miłej zabawy i wspaniałego czasu ze słodkim bączkiem życzę.
    • @Rafael Marius tak, jest, jutro wyjeżdża do domu:) jest żywa bardzo:) 
    • Interpretacja   na zajęciach przerabialiśmy Słowackiego później był Beckett   profesor wspominał konteksty kto z kim zazdrość kochanka niechciany syn   profesor miał okulary i uważał że dobrze widzi a my na widowni siedzieliśmy  mało widzieliśmy mniej zrozumieliśmy   to była uczta  mieliśmy czasem doktoraty ale ucztę znaliśmy głównie  z kuchni   jedno zostało  ludzie umierają   słowa żyją dopóki w pamięci  
    • bywa słodki   i ten jest wówczas gorszy niż gorzki    
    • Lata mijają czemu niby mam to tlić  Choć smutek dopada mnie, to chyba tak musi być Mija kolejny rok, ja dalej nie mam nic Jestem coraz bardziej pusty, jestem coraz bardziej zły   Nasze sprawy? Chyba co najwyżej wasze Telefonu nie odbieram, kłamię, że tracę zasięg Na starcie dławię się, łzy są moją metą Miałem głębię oceanu dzisiaj jestem płytką rzeką   W oczach moich obojętność, życie ma cel jaki? Aż się dziwię, że ten smutek nie dał mnie rady już zabić Ambrozja za pięć patoli, serio bliski paranoi jestem To, co wdycham w płuca, to już nie powietrze   Jakbym iskrę w sobie miał, to nie wchodziłbym na dach Patrzę w górę, co na dole jest to już dobrze znam Życie z dnia na dzień ucieka, niczego nie jestem pewien Czeka na mnie ogień piekła, a może czeka już Eden?   Tego nic już nie zasłoni, mam w sobie tylko gorycz Miałem w sobie kiedyś iskrę, teraz o niej nie ma mowy Nie mam głowy, żałosny jak wydmuszka jestem To, co wdycham w płuca, to już nie powietrze   Schylasz wolno głowę, to chyba się skończy źle Dwie świeczki w salonie w końcu dogaszają się Łzy po twym policzku schludnie poruszają się, już wiem Myślałaś, że ukryjesz to w swoich okularach Chanel.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...