Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Ankieta jest anonimowa, skierowana do nauczycieli wychowania przedszkolnego oraz nauczycieli wczesnoszkolnych. Poniższa ankieta ma na celu zebranie opinii potrzebnych do sprawdzenia stanu popularności współczesnej poezji dla dzieci. Informacje zebrane w przeprowadzanych przeze mnie badaniach zostaną wykorzystane w celu naukowym w pracy magisterskiej pt. Poezja dla dzieci z lat 1989-2007.
Z góry dziękuję za wypełnienie ankiety, udzielanie szczerych odpowiedzi oraz poświęcony czas.

Małgorzata Florczyńska
Studentka V roku pedagogiki

Metryczka

Płeć:
Kobieta
Mężczyzna

Wiek:

Wykształcenie:
Średnie
Wyższe

Nauczyciel:
Stażysta
Kontraktowy
Mianowany
Dyplomowany

Staż pracy jako nauczyciel:

Miejsce pracy:
Szkoła
Przedszkole

1.Jakich poetów współczesnych piszących dla dzieci zna Pana/Pani grupa/klasa?
1.
2.
3.
4.
5.
6.

2.Czy dzieci w Pana/Pani grupie/klasie potrafią wymienić tytuły ich wierszy?
1.
2.
3.
4.
5.
6.

3.Jaki wiersz jest ulubionym wierszem wśród Pana/Pani wychowanków ( podaj tytuł i autora jeśli znasz) ?
1.
2.
3.
4.
5.
6.

4.Czy często Pan/Pani czyta wiersze dzieciom podczas ich pobytu w placówce oświatowej?

Codziennie
Trzy razy w tygodniu
Raz w tygodniu
Rzadziej

5.Co najbardziej podoba się w wierszach dzieciom zdaniem Pana/Pani wychowanków?






6.Czy dzieci chętnie słuchają wierszy?

TAK NIE

7.Czy placówka oświatowa w której Pan/Pani pracuje posiada własny zbiór poezji dla dzieci?

TAK NIE

8.Czy ma Pan/Pani wpływ na zakup książek do placówki w której pracuje?

TAK NIE

9.O jakiej tematyce dzieci lubią wiersze najbardziej w Pana/Pani grupie wiekowej?



10.Czy wykorzystuje Pan/Pani wiersze w czasie przeprowadzania zajęć?

Jeśli TAK- proszę napisać dlaczego……………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………….
Jeśli NIE – proszę napisać dlaczego……………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………….


11. Czym Pan/Pani kieruje się podczas doboru wierszy do przeprowadzenia zajęć dydaktycznych?

…………………………………………………………………………………………………...…………………………………………………………………………………………………...

12. Jaki wpływ według Pana/Pani ma poezja na rozwój dziecka?

…………………………………………………………………………………………………..…………………………………………………………………………………………………..




Bardzo dziękuję za wypełnienie ankiety.


chętnych chcących mi pomóc zapraszam do kontaktu mailowego posiadam ankietę w formacie word
[email protected]

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Na początku była pewność. Zawzięcie splecione z przekonaniem, że nic nie stanie na drodze. A jednak - los rozplątał moje nadzieje. Zostałam sama. Śmiech wypełnił czas, twarze wokół tańczyły w radości. I wtedy - on. Spojrzenie, co zatrzymało chwilę. Uśmiech, co zahipnotyzował. Rozmowa jak dotyk skrzydeł. Zdjęcie skradzione w ułamku sekundy. Numer zapisany w pamięci jak sekret. Potem powrót do pustego pokoju. A zaraz po nim - jego głos w telefonie. Kilka słów, ciepłych, a jednak zbyt krótkich, by nasycić pragnienie. Dni mijały. Wiadomości spadały jak krople deszczu - rzadkie, chaotyczne, czasem niezrozumiałe. Nie odpuszczałam. Słałam mu obrazy, jakby zdjęcia mogły zapełnić ciszę. On przyjmował je pozytywnie, lecz bez iskry, a ja pytałam siebie: czy widzi mnie, czy tylko moje ciało? Minął miesiąc. Cisza wciąż trwała, aż wreszcie wysłał swoje zdjęcie. Jakby uchylił drzwi do świata, którego wciąż nie znałam. Rozmowa rozkwitła. Obietnica spotkania  zakwitła w moim sercu jak wiosenny pąk. Czekałam jak ziemia na deszcz - a on odwołał. Przeprosił. Obiecał. I niespodziewanie zadzwonił. Jego głos - ciepły, kojący, lecz pełen tajemnic, których nie chciał wyznać. Rozmowa była tańcem pragnień, a nie opowieścią o nim. Nalegał na zdjęcie, jakby moje ciało było ważniejsze niż ja. I wreszcie - dzień spotkania. Poranek - napięcie. Południe - czekanie. Wieczór - radość. Zawahał się: czy warto? Czy ma to sens? A jednak przyjechał. Milczący, niepewny. Jak cień człowieka, którego chciałam poznać. Pragnienie płonęło w jego oczach, ale słowa gasły na ustach. Trzydzieści minut  uciekło jak piasek przez palce. Odwiózł mnie. Pożegnał. Zniknął. A ja wciąż wiedziałam o nim tak niewiele, jakbym nigdy go nie spotkała. Teraz dni mijają, jeden za drugim. A on milczy. Wołam -  a echo nie odpowiada. Moje pragnienie rośnie w ciężar, ściska serce coraz mocniej. A odpowiedzią jest tylko  cisza.
    • @Alicja_Wysocka …dzięki, pozdro.
    • @Andrzej P. Zajączkowski Nie znam angielskiego, więc nie potrafię ocenić wierności przekładu względem oryginału  ale jako osoba, która czuje rytm i muzykę, widzę (a właściwie słyszę!), jak trudna to musiała być praca. Tłumaczenie poezji przypomina mi układanie słów do piosenki - słowa muszą pasować do melodii, do czasu trwania nut. A tutaj każda fraza ma swój rytm i ciszę. Dla mnie to prawdziwa sztuka. Piękna robota, chwalę i dziękuję.
    • @Jacek_Suchowicz  Bóg nie chciał ich śmierci Klub 27- nie poradzili sobie z życiem
    • @Andrzej P. Zajączkowski – najlepsza metoda: powiedzieć na głos

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...