Nieśmiałość

[Emilian Czarny]

Być twoim cieniem i wiernym przyjacielem.
Czy będzie znaczyć dla ciebie to zbyt wiele?
Cichutko usiądę poza światła kręgiem.
Mą damę pobijesz królewskim żołędziem.

Przy mocnej kawie usiądziemy przy stole.
A potem przed siebie przez truskawek pole.
Za rękę nieśpiesznie, gdzie oczy poniosą.
Ze szczęścia spłakani przedwieczorną rosą.

Otuleni wiatrem, zapatrzeni w słońce,
czule zaplączemy naszych palców końce.
Niewinni, spokojni, zakochani w lecie.
Echo obudzimy, niech leci po świecie.

Moje ramię chwycisz i głowę przytulisz,
gdzieś w pobliżu serca i w kłębek się skulisz.
Westchniesz potem cicho, jak dziecko bez winy.
Morfeusz cię przyjmie do swojej krainy.

Snu pilnować będę, jak pies najwierniejszy.
I przypomnę sobie mój wiersz najpiękniejszy,
co nie miałem odwagi w swej nieśmiałości,
przeczytać i wyznać ci mojej miłości.

[Fly Elika]

ładnie, pięknie napisałeś,
aż westnęłam
tylko dlaczego damę bić czy pobić i w przenośni? to jakieś dziwne

szczęścia i pozdrawiam

[Emilian Czarny]

Eliko. chodzi o grę w karty.

[Fly Elika]

czyli hazard.nie podzielam
ciau

[Emilian Czarny]

Eliko! Gra w karty we dwoje, z ukochaną osobą na pewno nie jest hazardem.

[Fly Elika]

a to prawda, jak lubicie grać to dlaczego nie właśnie w karty

serdecznie

[wanesa_ciska]

Czule zaplączemy naszych palców końce ,
karty nie karty , piękne to granie.....
pozdrawiam

[Emilian Czarny]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.