Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Egzekucja osobowości

Aneta Wójtowicz-Wójcik
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Aneta Wójtowicz-Wójcik

Aneta Wójtowicz-Wójcik

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Tak trudno udawać kogoś,
kim się nie jest.
Zakrywać smutek śmiechem.
Spoglądać w niebo i myśleć
dlaczego ono jest.
Tak wysoko.

Łzy ocierać szczęściem innych.
Głęboko we mnie jestem sobie obca.
Nie znam siebie do końca.
Wychodzę naprzeciw inną sobą.
Nie potrafię być podwójna.

Chwila szczęścia to dar, który tam głęboko nie dociera.
Fałsz.
Jestem zakłamaną osobowością.

Pomóż mi się odnaleźć.
Nie potrafię.
Nie mogę już.
Tak wiele, tak mało.
Tego co się zdarzyło.
Aby uwolnić mnie.

Ale nie.
Spóźniłeś się, za późno już jest.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Somalija
      Przedzimie

      Przez Somalija · Opublikowano

      @Łukasz Wiesław Jasiński Panie Łukaszu, może wystarczy. Czuję, że Pan się że mnie nabija...
    • jeremy
      erekcjato powrotu do domu

      Przez jeremy · Opublikowano

      miasto mam u stóp patrzy na mnie z czułością wypłycam oddech próbując objąć każdy uliczny kamień każdy podmuch wiatru wszystkich przechodniów szukam domu w sobie plączę nici które łączą mnie ze światem zło jest bliżej niż kiedykolwiek a mimo to staję się przezroczysty i nietykalny otulony znajomymi dźwiękami szczekaniem psa radosnymi krzykami bawiących się dzieci widzę jak horyzont zbliża się nieuchronnie i już wiem że dopełnił się czas                                                     na Golgocie
    • Berenika97
      upadek narcyza

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @hania kluseczka To mocny, gorzki wiersz o samotności i autoironicznym rozliczeniu się z własnym narcyzmem. Genialny jest koniec - boty internetowe jako towarzysze tańca narcyza to współczesna wersja odbicia w wodzie. Bardzo mi się podoba (chyba znam takich) :) Pozdrawiam. 
    • KOBIETA
      Intruzi

      Przez KOBIETA · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        :) doskonale rozumiem…ale ja je uwielbiam:)  emocje :)  doskonały wiersz :)       
    • Migrena
      Intruzi

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Berenika97   wiersz jest poetyckim traktatem o nierozwiązywalnym konflikcie między racjonalnym Ja a nieokiełznaną siłą emocji, która stanowi jednocześnie źródło cierpienia i niezbędny element autentycznej egzystencji. traktuje emocje nie jako stany podmiotu, ale jako autonomiczne, zewnętrzne byty. fenomenologicznie opisuje natychmiastowe doświadczenie bycia człowiekiem, nacechowane niepokojem i radykalną zmiennością. jezyk wiersza "Intruzi" jest nie tylko trafny filozoficznie, ale przede wszystkim niezwykle plastyczny i sensoryczny, co potęguje jego oddziaływanie. osiąga ten efekt, ponieważ nie opisuje emocji, lecz działania i konsekwencje tych emocji na materię i ciało podmiotu. to sprawia, że wiersz jest bardzo ożywiony i łatwy do wyobrażenia.     Bereniko.   Twój wiersz to śliczna poezja :)      

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...