Egzekucja osobowości

[Aneta Wójtowicz-Wójcik]

Tak trudno udawać kogoś,
kim się nie jest.
Zakrywać smutek śmiechem.
Spoglądać w niebo i myśleć
dlaczego ono jest.
Tak wysoko.

Łzy ocierać szczęściem innych.
Głęboko we mnie jestem sobie obca.
Nie znam siebie do końca.
Wychodzę naprzeciw inną sobą.
Nie potrafię być podwójna.

Chwila szczęścia to dar, który tam głęboko nie dociera.
Fałsz.
Jestem zakłamaną osobowością.

Pomóż mi się odnaleźć.
Nie potrafię.
Nie mogę już.
Tak wiele, tak mało.
Tego co się zdarzyło.
Aby uwolnić mnie.

Ale nie.
Spóźniłeś się, za późno już jest.

[magdalena maria]

Ogółem liryk OK.

Do poczytania.

[magdalena maria]

nigdy nie jest za późno, Pani Aneto. :]