Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

czasem
chodzę po bezdrożach
ujrzeć puste ścieżki
bez nas
ślady na piasku
choć mkną między zielenią

jakieś
małe to wszystko
drzewa kwiaty i liście
przykurzone choć wciąż jasne
być może bliskie
już sam nie wiem

czy bezmiar życia
kamienie i ciut szczęścia
są ważne
jakoś tak bez ciebie
brakuje polotu

może mało ważne
irracjonalne te łzy
ponad miarę pokorne
ciche tęsknoty

już nic nie wiem

Opublikowano

hmm..bardzo zamyślny ten wiersz
bardzo wrażliwy i przejmujący też,
do mnie trafia i zdaje się, że w wierszu
są Ci " oni" ale " oni" właśnie nie powinni
żyć bez Boga, bo wtedy się jakoś gubią,
tak sobie odczytałam, J.(:płoniaście

Opublikowano

Tytuł mnie zachęcił... bo lubię latawce. Zbyszku, sorry, ale treść nie zrobiła na mnie większego
wrażenia.... przynajmniej na chwilkę obecną mam takie odczucia.
Pamiętam, że miałeś lepsze wiersze.
PS. Lubię określenie... ciche tęsknoty.
Pozdrawiam... :)

Opublikowano

podoba mi się tytuł i jego powiązanie z sytuacją psychiczną Peela;
wydaje się osamotniony duchowo, tęskni "cicho i pokornie" za miłością
(przeszłą? przyszłą?) wciąż niedostępną, bo jakieś przeszkody
jak sznurki nie pozwalają wzlecieć, ściągają na ziemię...chciałby się wyrwać,
ale nie umie...miota się targany wiatrem...
bardzo ładnie oddany nastrój niemocy wobec czynników zewnętrznych

może nadintepretowałam, ale tak odebieram ten wiersz
i bardzo misie mimo melancholii

serdecznie pozdrawiam Zbyszku :-)
Krysia

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...