Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zgłoś

  • Niestety, Twoja zawartość zawiera warunki, na które nie zezwalamy. Edytuj zawartość, aby usunąć wyróżnione poniżej słowa.
    Opcjonalnie możesz dodać wiadomość do zgłoszenia.

    ×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Przywróć formatowanie

      Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

    ×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

    ×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

    ×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97Obecny klimat polityczny niestety nie sprzyja pielęgnowaniu pamięci historycznej. Dawni bohaterowie przedstawiani są jako nieudacznicy i głupcy. Nawiązania do najważniejszych momentów z przeszłości Polski pokazuje się w krzywym zwierciadle, szafując rozmaitymi uwłaczającymi określeniami. Prawdziwy patriotyzm i szacunek dla przelanej krwi postrzega się jako fetyszyzację martyrologii. Nasze wielkie narodowościowe zrywy, dzięki którym przetrwał w narodzie duch polskości, są wyszydzane ze wskazaniem na naszą historię jako pasmo klęsk, z których nie mamy powodu być dumni. W takim anturażu światopoglądowym trudno jest o szczerość, miłość do ojczyzny głoszoną bez fałszywego wstydu, bez rozmywania i stępiania jego prawdziwej siły. Bohaterowie Twojego wiersza uczeni są przechodzenia obok, a ich edukacja historyczna i obywatelska jest letnia, pozbawiona kręgosłupa - a przecież od szkoły, jak słusznie zauważasz, wszystko się zaczyna. Świadectwo patriotyzmu coraz częściej dawane jest ukradkiem, ze spuszczoną głową. Bardzo trafnie to uchwyciłaś.
    • @infelia Stworzyłeś dziecięcą narrację, która brzmi prawdziwie. Ciepły, dobry wiersz.
    • @Wiesław J.K.Jeszcze nie jadłam śniadania, ale powiem, że wolę na miękko :) I tak sobie myślę, że ewolucja kłóci się wiarą - więc idę na śniadanie, "Bo jak w brzuszku pusto, to w głowie groch z kapustą"
    • Witaj - dzisiejszy dzień zasługuje na takie wiersze -                                                                                               Pzdr.serdecznie.
    • @huzarc To pytanie na końcu – "Kim... mogłem zostać z taką metryką?" – jest świetne, bo nie oskarża ani nie użala się. Ono po prostu pyta. I to pytanie zostaje w powietrzu jak nierozładowane napięcie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...