Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Tyle ludzi do nich gniewiem pałało
Lecz u mnie - pióro mieczem się stało
Wkroczyłem na Ziemię Ludzi Potępionych
Potępionych, zmęczonych i bardzo zwątpionych

Wątpili w swą wiarę
Wątpili w sprawiedliwość
Nie wiedzieli miłości
Przemawiała przez nich chciwość

W czterech ścianach zamknięci, każdy ma swe łoże
Zapomnieli już swych modlitw, nawet Bóg im nie pomoże
Prąd przywraca życie, oddaje im świadomość
Czekają aż dostaną szczęśliwą wiadomość
Jesteś wolni

Wkraczam ponownie na teren nieznany
Inny, odmienny i bardzo niechciany
Wszyscy czekają na dzień zbawienia
Który uwolni ich od tego mienia

Ślepa nadzieja
Stała się ich matką
A po jakimś czasie
Zamkniętą klatką

Z której wyjść nie można, taka już ich dola
Chcieli by wrócić na wolne zboża pola
Po prostu chcą być ludźmi i żyć jak wszyscy inni
Po prostu chcą pokazać, żę są naprawdę niewinni
Chcą być wolni

Opublikowano

Potępionych, zmęczonych i bardzo zwątpionych ...nie podoba mi się nie lubię takich rymów...


Ślepa nadzieja
Stała się ich matką
A po jakimś czasie
Zamkniętą klatką
ale ta zwrotka jest super wiersz coś w sobie ma drażnią mnie tylko te dziwne rymy przesłanie ma kilka wpadek ale pomysł niczego sobie pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Bardzo mi miło, że przemówił do Pana jakiś fragment :-) Wpadki są napewno, ale człowiek uczy się na błędach i nikt nie jest doskonały ;-)
Pozdrawiam również
O

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @hania kluseczka zaczynam w nie wierzyć - cuda, ale nie chcesz rady, więc tylko rozglądnij się, fajowe rzeczy w historii forum i można zagłębić się. Wpis odbieram nie tylko jak nagrodę i wdzięczność, też lubię Twoje pisanie :)
    • @huzarc  dzięki,     ps. @huzarc piękny jest Twój komentarz
    • @Annna2 Twój wiersz jest odważnym eksperymentem językowym – gra literą „G” sprawia, że czyta się go jak rodzaj muzycznej improwizacji, gdzie rytm i brzmienie stają się równie ważne jak sens. Dzięki temu tekst zyskuje własną melodię i charakter, jakby mówił do ucha, a nie tylko do oczu.
    • Gdzieś tam są starzy, inni bo przeźroczyści. Gadżety, bibeloty, inne jeszcze ich nie dotyczy. Gorączka, choroba, to nic nie obchodzi, gdy cierpienie, po co, na wzrok to szkodzi. Gniewni ci młodzi, od nich całe zło pochodzi. Gdyby tak z losem często nie grali. Gloryfikowali mniej posiadaniu, gadaniu i krzyku, a potem śmiechu nie zakotwiczyli u góry. Gustowny lot im, tylko w chmury. Gdyby tak byli-  mówimy.   Gaje oliwne bez wody to pustynie. Gabaryty dobra czy zła, od nas zależy Gra z życiem nasza. Gumką myszką grafitowy kolor wymazać, gram bieli niebu dolać, gładzić słowa Grymasy i zmarszczki gryzą, kąsają bólem. Grząskość, za nią nikt inny nie jest winien. Gdy kradnie się wszystko, także zwątpienie, gwiazdozbiór nie nasz. Gula jak kula u nogi, drogą idą tylko wtedy granitowe kamienie.                                          
    • @Migrena Twój wiersz jest jak długi oddech tęsknoty — rozpięty między intymnością a kosmosem. Czytając go, ma się wrażenie, że to nie tylko zapis uczucia do drugiej osoby, ale też modlitwa o bliskość, o przekroczenie samotności i bariery, jaką stawia ekran.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...