Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Pierdoły...

grafomania
1. «pisanie utworów literackich przez osoby pozbawione talentu»
2. «bezwartościowe utwory literackie»

Dupa dupa dupa.
To jest tak samo zdegenrowane znaczenie (wiem że jest w sjp) jak humanista.

humanista (łc. humanus ‘ludzki’) 1. nauk. specjalista w dziedzinie nauk humanistycznych, zajmujący się zawodowo m.in. kulturą, językiem, literaturą.

co pokazuje, że nie wszystko co uda się wygooglać może służyc jako argument w merytorycznej dyskusji.
Opublikowano

Ja ostatnio uwielbiam czytać naszych rodzimych moralistów (a kocą się ostatnio straszliwie). Oczywiście każda gapa zapomniała przed wpisem uzasadnić takowy, przez co zmusiliście pana Stansisława do przeklinania. Wstydźcie się i popracujcie nad utworem, wgłębcie się w czeluście metafor, piękno wersów, a nie od razu, że "kosz", albo nie daj losie - "kupa".

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Pierdoły...

grafomania
1. «pisanie utworów literackich przez osoby pozbawione talentu»
2. «bezwartościowe utwory literackie»

Dupa dupa dupa.
To jest tak samo zdegenrowane znaczenie (wiem że jest w sjp) jak humanista.

humanista (łc. humanus ‘ludzki’) 1. nauk. specjalista w dziedzinie nauk humanistycznych, zajmujący się zawodowo m.in. kulturą, językiem, literaturą.

co pokazuje, że nie wszystko co uda się wygooglać może służyc jako argument w merytorycznej dyskusji.

Co jest zdegenerowanego w tym opisie, bo nie bardzo czaję?

Bronisz gniota, z którego nie da się wykrzesać choćby jednej ciekawej metafory, zdajesz sobie sprawę? ;) Tj. pogrążasz się
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ja się troszkę wstydzę, ale tylko troszkę

Po prostu zachowałeś się jak "yntelygent".
Ale swoją drogą to przypomina farsę - pisze się prosto z mostu, to krzyczą, że niekonstruktywne, pisze się konstruktywnie, to krzyczą, że "ynteligenty i doktury" - kocham czasem to miejsce :)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ja się troszkę wstydzę, ale tylko troszkę

Po prostu zachowałeś się jak "yntelygent".
Ale swoją drogą to przypomina farsę - pisze się prosto z mostu, to krzyczą, że niekonstruktywne, pisze się konstruktywnie, to krzyczą, że "ynteligenty i doktury" - kocham czasem to miejsce :)))

;D

Otóż to. Albo twierdzą, że poezja jest za szerokim pojęciem na nasze wąskie horyzonty ;)

Ps: ZA YNTLYGENCJĘ! PO ŻUBRZE!

Pps: Żubr to ulubione pyfko yntelygencj
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Znaczenie, które się upowszechniło, głeboko odbiegające od pierwotnego, ba przeczące mu nawet.


No widzisz, nie. Ja go wcale nie bronie. Raczej ganie forme w jakiej jest ganiony.


No właśnie Mój flatmate yntelygent i doktur(za 2 miesiace) zarazem, mnie przed chwilą zganił że szafuje takimi określeniami dla, jak on to określił "Magistrów Polonistyki przeżywających drugą młodość w internecie" (od siebie bym dodał "i gminnych domach kultury").

Co do Pańskiej wczesniejszej wypowiedzi.
Ja tylko wytknąłem to że odpowiedzi są wtórne względem już napisanych pod tym wierszem, skrajnie lapidarne i pseudointeligenckie(bo jak ten wpis o grafomanii był konstruktywny, to rzucam nauki ...), nie zachęcałem do polemiki. Na dodatek zauważyłem że chciałby Pan wzorem Boya Żeleńskiego z pliku wierszy kolejno wybierać "gówno, gówno,gówno, niezły", moim zdaniem tak nie przystoi, komuś o kim nikt nie słyszał, nawet na jego małym internetowym poletku.

Pozdrawiam
Zuzia.
Opublikowano

Stansisław Kłapouchy - bardzo wnikliwe ma pan argumenty, muszę przyznać, że jestem wobec nich bezbronny. Zaskoczył mnie pan celnością uwag i teraz siedzę, bidulek, i nie wiem, co odpisać.
Ale pan wie, że pan ręką ... nie oszukasz.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



widzę:

1) kalki silące się na lirykę

późnym wieczorem, księżyc przez okno zagląda, wczesnym porankiem, śpiew skowronka( w oddali:), insomnia, złocące się gwiazdy,Twój oddech

2) pleonazm

niekończącą, wiecznie trwającą,

3) wstawki disco polo

twe serce bije tylko dla megoooo..



odtwórczość weekendowa, brak zaskoczenia, uczucie w najbardziej popularnym kroju jeansów z lat 90 tych. tekst nie do obrony, nie w tych czasach.
jednak jestem przekonany, że Autorce nie brakuje wrażliwości i jesli uda się jej wyzwolić wyobraźnię i skoncentrować na tym co żyje w środku, a nie na zewnątrz, wówczas może być calkiem nieźle.
pzdr.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Co jasno implikuje że wiersz podmiotowy jest grafomański.
(moge to rozrysować :] )
Wiersz sam w sobie jest grafomański, natomiast nie stwierdziłem, że Autor jest grafomanem, ani że mamy tu do czynienia ze zjawiskiem czystej grafomanii. Tyle, dziękuję.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



skoro tak, to dlaczego się Pan podpisuje "Zuzia"???
a tak w ogóle to większość z nas obywa się bez adwokatów, i żyjemy; więc o co biega???

do wiersza: bad trip zgrabnie umotywował ogólny stosunek forumowiczów do tekstu, nie będę powielać. może 'gniot/kupa/kosz' jest przykry w odbiorze, ale autor(ka) publikując tutaj w Zet, obnażyła swoją niezdolność do samokrytyki - a to czasem skutkuje podwójną z zewnątrz, dla równowagi;)
pozdr aga
Opublikowano

Bywa, że początkujący forumowicz, nie umie się jeszcze
sprawnie "poruszać" wśród poszczególnych działów.
Tak było w każdym bądź razie w moim przypadku.
Zamiast wylewania żółci, nie lepiej po prostu wyjaśnić
Autorce: ten dział przeznaczony jest dla początkujących
poetów, ale dla ich gotowych wierszy.
Nizej pod nim, dla początkujących, gdy utwór nie całkiem
gotowy, tam właśnie można uzyskać najwięcej pomocy
i wskazówek dotyczących przedstawionego wiersza.
Tutaj gdzie wkleiłaś wiersz, oceny bywają surowsze.
Wyżej, po prawej stronie (nazwę skrótowo, żartobliwie):
"tylko dla orłów", na razie nie polecam.
Jak wnioskuję z ilości komentarzy, jesteś początkującą Poetką
na naszym Forum, uważam, że za surowo oceniono wiersz.
Jak na początek, nie jest wcale taki zły, nie daj sobie wmówić,
czytałam wiele znacznie gorszych. Nie jest to jednak wiersz
na jaki Cię na pewno stać, będą z czasem coraz lepsze.
Nie rezygnuj z pisania, ucz się, słuchaj dobrych rad. Dużo czytaj.
Nabieraj hartu ducha, ucz się przyjmować krytykę, to wzmacnia
charakter i odporność na przeciwności losu. Znajdziesz tu kiedyś dużo przyjaciół.
Sądzę, że nikt Ci nie chciał celowo sprawić przykrości, nic tak nie szkodzi
jak bezpodstawne pochwały.
Życzę następnych, wielu coraz lepszych wierszy,
pisz, pisz nadal, masz wrażliwość i potencjał, serdecznie Cię pozdrawiam Beatricz,
- baba

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Ostatnio w Warsztacie

    • Pani Dyrektor ogłosiła, że na Wigilię zostaną zaproszeni najlepsi maturzyści z ostatnich dwudziestu lat. Jak się okazało było to zaledwie kilka osób. Inicjatorem okazał się tajemniczy sponsor, który opłacił catering szkolnej Wigilii i DJ"a pod tym jednym warunkiem...

      Frekwencja dopisała, catering i DJ również stawili się punktualnie.

      Na początku był opłatek, życzenia, kolędy a później, no a później, to trzeba doczytać.

       

      Na scenę wyszła pani Krysia, woźna, która za zgodą pani dyrektor miała zaśpiewać Cichą noc. Pojawiła się umalowana, elegancka w swojej szkolnej podomce i zaczęła śpiewać, ale nie dokończyła, bo ujrzała ślady błotka na parkiecie. Oj, się zdenerwowała babeczka, jakby w nią piorun strzelił. Trwała ondulacja w mig się wyprostowała i dziwnie iskrzyła, jak sztuczne ognie. Przefikołkowała ze sceny, czym wywołała konsternację zgromadzonych, bo miała około siedemdziesiątki i ruszyła w stronę winowajcy. Po drodze chwyciła kij od mopa z zamiarem użycia wobec flejtucha, który nie wytarł porządnie obuwia przed wejściem. Nieświadomy chłopak zajęty gęstym wywodem w stronę blondynki otrzymał pierwszy cios w plecy, drugi w łydki i trzeci w pupę. Odwrócił się zaskoczony i już miał zdemolować oprawcę ciosem, gdy na własne oczy zobaczył panią Krysię, woźną, złowrogo sapiącą i charczącą w jego stronę i zwyczajnie dał nogę.

       

      – Gdzieeee w tych buuutaaach pooo szkooole?! Chuuliganieee! – Ryknęła Pani Krysia i jak wściekła niedźwiedzica rzuciła się w pogoń za chuliganem.

       

      Zgromadzeni wzruszyli ramionami i wrócili do zabawy. DJ, chcąc bardziej ożywić atmosferę, puścił remiks „Last Christmas”, od którego szyby w oknach zaczęły niebezpiecznie drżeć.

       

      Wtedy to się stało.

       

      Wszystkich ogarnęło dzikie szaleństwo. No, może nie wszystkich, bo tylko tych, którzy zjedli pierniczki.

      Zaczęli miotać się po podłodze, jakby byli opętani. Chłopcy rozrywali koszule, dziewczęta łapały się za brzuszki, które błyskawicznie wzdęły się do nienaturalnych rozmiarów. Chłopięce klatki piersiowe rozrywały się z kapiszonowym wystrzałem i wyskakiwały z nich małe Gingy. Brzuszki dziewcząt urosły do jeszcze większych rozmiarów i nagle eksplodowały z hukiem, a z ich wnętrza wysypał się brokat, który przykrył wszystko grubą warstwą.

      Muzyka zacięła się na jednym dźwięku, tworząc demoniczny klimat.

       

      Za to w drzwiach pojawił się niezgrabny kontur, który był jeszcze bardziej demoniczny.

      Sala wstrzymała oddech, a Obcy przeskoczył na środek parkietu szczerząc zęby, na którym widoczny był aparat nazębny.

       

      – Czekałem tyle lat, żeby zemścić się na was wszystkich!

       

      – Al, czy to ty? – zapytał kobiecy głos.

       

      – Tak, to ja, Al, chemik z NASA. Wkrótce na Ziemi pojawią się latające spodki z Obcymi, którzy wszystkich zabiją.

       

      – Chłopie, ale o co ci chodzi?

      – zapytał dziecięcym głosem ktoś z głębi sali.

       

      – Wiele lat temu na szkolną Wigilię upiekłem pyszne pierniczki. Zostały zjedzone do ostatniego okruszka, ale nikt mi nie podziękował, nikt mnie nie przytulił, nikt nie pogłaskał po główce, nikt mnie nie pobujał na nodze. Było mi przykro. Było mi smutno. Miałem depresję!

      Nienawidzę was wszystkich!

       

      Tymczasem na salę wpadła pani Krysia, woźna, kiedy zobaczyła bałagan, dostała oczopląsu, trzęsionki, wyprostowana trwała ondulacja stała dęba i zaryczała na całą szkołę:

       

      – Co tu się odbrokatawia!

       

      – Ty, stary patrz, pani Krysi chyba styki się przepaliły. – Grupka chłopców żartowała w kącie.

       

      Pani Krysia odwróciła się w ich stronę i poczęstowała ich promieniem lasera. To samo zrobiła z chłopcami-matkami małych Gingy i dzięwczętami, które wybuchły brokatowym szaleństwem.

      – Moja szkoła, moje zasady! – krzyknęła pani Krysia, woźna.

       

      Na szczęście nie wszyscy lubią pierniczki.

       

      Maturzyści, zamiast uciekać, wyciągnęli telefony. To nie była zwykła Wigilia – to była `Tykociński masakra`. DJ, zmienił ścieżkę dźwiękową na „Gwiezdne Wojny”.

       

      Grono pedagogiczne siedziało na końcu sali, z daleka od głośników DJ'a, sceny, całego zamieszania i z tej odległości czuwali nad porządkiem. Nad porządkiem swojego stolika.

       

      Później Pani dyrektor tłumaczyła dziennikarzom, że Wigilia przebiegła bez zakłóceń, a oni robią niepotrzebny szum medialny.

       

      Nie wiadomo, co stało się z chemikiem z NASA, ale prawdą było, że pojawiły się spodki, ale nie z UFO, tylko na kiermaszu świątecznym, które każdy mógł dowolnie pomalować i ozdobić.

       

      Pani Krysia, woźna, okazała się radzieckim prototypem humanoidów - konserwatorów powierzchni płaskich.

       

      To była prawdziwa Tykocińska masakra, która zaczęła się niewinnie, bo od...

       

      Wesołych Świąt!

       

       

  • Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach



×
×
  • Dodaj nową pozycję...