Łąkowy sen

[Adrian_Poraj]

U progu wiosennego dnia,
gdy smugi wonnych nocą mgieł,
opadną w dywan świeźych traw,
listowie zdobiąc wodnym mchem,

zapachem wielobarwny wzór
maluje kwiaty wschodni wiatr.
Srebrnoróg co się w niebie snuł
od woni owej nagle zbladł.

Gdy słońce weszło w krzewy róż,
w niebosa leci kwiatów pieśń,
na skrzydłach upojnego snu
o łące którą chciałem mieć.

[okruszek i orzeszek]

w wierszu ukrtyte pragnienie przeżycia czegoś niezwykle pięknego jak barwna łąka czegoś niepowtarzalnego jak pierwsze zauroczenie

serdecznie pozdrawiamy :):)

[Alina Namalinach]

Jeju ale pięknie...
A ja tak łąki kocham to tym bardziej do serducha trafiło, dziękuję:-))) serdecznie pozdrawiam