rok pierwszy

[Rafał Orszak]

ta czerwona tarcza
co rozpadła się
jak delfiny
nagięte do fali
i odwrotnie
miała jeszcze parę
zapytań bez odpowiedzi
zadanych jak ciosy
(słonia)

a front
(wiesz lub nie)
rycerze poczynają
po rozwianiu
porannych
ułamków klepsydry

było o tym głośno
jak w święto trąbek

mam maszty rąk
opasłe obrazy
wbite za miastem
oczu
tak zacznie się
rok pierworodny


klif brzegu
strugany na
kształt nosa
paciorki uszu

było tez drżenie
powielane
przez powieki
w chwilach
jak piec
lub ziarno…

trzeba żyć
najgłębiej
szansa na
nieprzespanie
zaćmienie maleje
do kruszyn
słomianego wiatraka
bądź stacja
ściśle benzynowa
a swoje postanowienie
opieram na łokciach
tak zacznie się
rok pierworodny

a ten krzyk
jak niedziela senny
wydobyty ciągnięty
na każdym palcu
należy do
właściciela
stalowej parasolki
07 IX 2000 r.

[teraa]

bardzło łądne metafory Pan tu nakreślił, całkiem ładna zabawa słowem ale hmmm po pewnym czasie to nudzi bo nie dojrzałam wersu który bymnie że tak powiem 'zagiął' - ale to nawet dobry utwór... tylko bez elementu wybitnego

pozdrawiam
Tera

[Kai_Fist]

za bardzo słowa pocięte enterem w pion ;)
za bardzo poszarpane słowa,

przez co miejscami gorzej skupia się na treści,

Pozdrawiam,
Kai Fist