Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



pięknie i prawdziwie bo jedno słowo a wyraża tyle że nie zastąpią go całe... zastępy słów
w ostatnim - po prostu

pozdrawiam

Dzięki za zwrócenie uwagi na gafę .
Teraz uciekam - lecz jeszcze odpowiem na tak miły kom.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jedno jedyne a jednak jedno z wielu:)
Matka Miłość Przyjaciel Bóg Wiara Rodzina honor My:)
piękne pozdrawiam:)


Miło przeczytać taki kom.
Dziękuje za wgląd i pozdrowienia .
również życzę pomyślności
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



pięknie i prawdziwie bo jedno słowo a wyraża tyle że nie zastąpią go całe... zastępy słów
w ostatnim - po prostu

pozdrawiam


Bardzo dziękuje Grażynko za odwiedziny .
Tak jest jak mówisz - żadne inne tylko to jedno ma taką wartość dla
każdego z nasz -
Jeszcze raz wielkie dzięki za taki miły kom.
pozd i życzę miłych snów
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



pięknie i prawdziwie bo jedno słowo a wyraża tyle że nie zastąpią go całe... zastępy słów
w ostatnim - po prostu

pozdrawiam


Bardzo dziękuje Grażynko za odwiedziny .
Tak jest jak mówisz - żadne inne tylko to jedno ma taką wartość dla
każdego z nas -
Jeszcze raz wielkie dzięki za taki miły kom.
pozd i życzę miłych snów
Opublikowano

Ja tak widzę tak odwieczny temat, jak i słowo, które ma w sobie miłość. gdyż wystarczy powiedzieć matka już w samych neuronach synapsy przekazują uczucie, radość, smutek , płacz itd, czyli można powiedzieć , ze jest to magiczne słowa i niezastąpione. Jednak ciekawie matka wplotłeś w wiersz, który potwierdza urok słowa oraz poezji i przez jest to sympatyczny wiersz, a zarazem prawdziwy

serdecznie

13

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Dziękuje sfinksie za to co powyżej napisałeś o wierszu.
Pisząc ten wiersz szukałem prostych słów które miały dużo powiedzieć.
Czytając twój kom. i poprzednie widzę że mi się to udało
z czego bardzo jestem rad..
Jeszcze raz dzięki za przeczytanie i miłe słowo o wierszu .
pozd.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Waldemarze w tak niewielu słowach zawarłeś tak wiele
prosto i szczerze tak najłatwiej trafić w serce
u Ciebie trafione

szacuneczek


Dzięki Pablo - staram się jak mogę by tak jak piszesz w kom.
czyli trafić do serc .
z poważaniem Waldemar

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @huzarc Tak, bo to męski punkt widzenia i zapewne ciekawszy dla czytelnika. Tak, czy inaczej historia to męski punkt widzenia, a jest zdominowana całkowicie przez facetów. 
    • @Berenika97 Każdy toczy własną walkę, często niewidoczną.   Piękny wiersz.   Pozdrawiam 
    • Ciche groby – zapomniane. I na krzyżu przysiadł ptak kraczący. Wspomnienie o zmarłych. Ta jedna bezinteresowna , czysta myśl. Zatrzymaj się człowiecze. Zdejmij czapkę , módl się i o końcu swoim pomyśl. Pomyśl o tym , który czuwa. I patrzy na wskaźnik Twoich dni. Ostatki liczący.   Już czas. Jesteś w kolejce. Masz numer. Chwytaj dzień bo przyjemność to Twój jedyny poplecznik. Lub umieraj ze strachu. On zwinie Twą duszę i żywot w rulonik. A na duszy pojawi się ostatniego rozgrzeszenia grawer.   Pani odziana w szatę nocy piekielnej nie zostanie na herbatę. Nie zostawi czasu do namysłu Nie pomoże wstawiennictwo Boga , papieża czy biskupa. Poczeka aż odejdziesz. I weźmie w swe zimne objęcia trupa. Zabierze do podziemi, gdzie z innymi przeklętymi siędziesz do stołu.   Nie widzisz swego końca. Tego wybranego już modelu. Po życiu jest śmierć. To jest kolej i ład. Omeny śmierci, spadają na ziemię jak grad. Niech Cię rozszarpią ognistymi zębami. Wyjedzą ciepłe wnętrzności. Człowiecze mój - nieprzyjacielu.  
    • @Marek.zak1 Bo w nich pisze się głównie o czynach, taka reminiscencja romantycznocentryzmu w opisywaniu historii, połączenia moralnego i pedagogicznego w ich przesłania, a nie o procesach, „technologii codzienności” - tak to był to ujął.
    • Czy pisać wiersze? Na łąkę wszechświata wybiegać? Zrywać śpiące gruszki i wiśnie? Wierzchem chmur jechać jak na wschodzącym słońcu? Duszę rozświetlać nadzieją?   Czy pisać? Na tęczy zawisnąć znienacka? Uszczypnąć los w nos? Potargać szczęście za włosy?   Czy wbiec schodami do nieba skacząc z mostu tonącego w kwiatach?  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...