Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Marzenie

Ariel M.
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Ariel M.

Ariel M.

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zawszę kiedy myślę, że jestem bliżej Twego serca
Czuję radość mej duszy, pragnienie spełnienia.
Zmieniasz mój świat, zmieniasz każdy mój dzień
Czekam na Ciebie może kiedyś odnajdziemy siebie

Jesteś głosem w mojej głowie
Marzeniem do spełnienia
Uczuciem wołającym Nas.
Pamiętne chwile niedoli powracają do mnie w snach,
Daj mi siłę, daj mi wiarę by zwyciężyć granicę zła.

Jesteś dla mnie wszystkim co mam
Pamięcią obecną wewnątrz mego serca,
Krótkie chwile spędzone z Tobą
Są dla mnie szczęśliwą wiecznością,
Radością, gdy mamy siebie

Michał Gomułka

Michał Gomułka

Opublikowano
Opublikowano

Teraz, kiedy przeczytałem wszystkie dodane przez Ciebie wiersze mogę stwierdzić, że najlepszy z nich, to "Początek pewnego etapu". Co do tego wiersza, to miałbym podobne uwagi jak do wiersza "Radość dnia". Poza tym dwukrotne "spełnienie" nie jest pożądane, chyba, że przekonasz mnie, ale w innej konwencji, czyli chyba w innym Twoim wierszu.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      Gdzie rdzewieją miecze: 6. Pokój Hellenów

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Łukasz Jurczyk Świetnie prowadzisz też narrację historyczną - Filip II narzucił greckim polis (oprócz Sparty) pokój, a one utraciły niezależność i muszą wędrować na Persje. A wszystko w ramach Związku  . Piękna poetyka przy tym . Pozdrawiam 
    • Berenika97
      Zajrzał do trumny nieba i piekła

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Waldemar_Talar_Talar Twój wiersz ma charakter uniwersalny - brzmi jak opowieść, która świadczy o tym, że  przeszedłeś przez życiowe lekcje i wiesz o czym piszesz. Pozdrawiam. :)  
    • Berenika97
      Życiu nie odmówię

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @FaLcorN W sumie to dobra filozofia - czasem trzeba po prostu płynąć i nie walczyć z każdą falą. Takie podejście czasem naprawdę ratuje zdrowie psychiczne. Jest tylko jedno ale - ale co, jeśli ta fala prowadzi prosto na skały? Czasem warto wiedzieć, dokąd płyniemy. :)))
    • Simon Tracy
      Krok do wieczności

      Przez Simon Tracy · Opublikowano

      @tie-break Nie w każdym moim wierszu muszę podawać konkretne przykłady. Bo każdy z osobna tworzy historię, która jest spójna. W każdym takim wierszu podmiotem jest tzw. "Legatus mortis", istota demoniczna która jeszcze jako człowiek była powołana jedynie do cierpienia a nie życia. Jest to byt uwięziony między światami ludzi a demonów. Posłaniec śmierci i jej wierny piewca. I u mnie nie jest tak że wszystko jest bez sensu. Sensem jest umysł i jego potęga. Poznanie prawd i dociekanie do nich nawet jeśli miałoby to skończyć się obłędem lub zagładą. Uczucia są zbędne, liche i kłamliwe. To potęga rozumu ma spełniać rolę wręcz omnipotencką. Celem jest pojęcie bezsensu istnienia w ludzkim wymiarze czasu.  A zarazem zachowanie trwania myśli po wieczność. To trochę jak w modernistycznym pojmowaniu "nadczłowieka", lecz nie w wyższości klasy inteligenckiej(choć to też jest ważne). U mnie "nadczłowiekiem" jest ten który wie, że wszystko jest prochem, próżnią zawładniętą przez fatum od którego nie ma ucieczki. Ten który umie urządzić się jednak w tej pustce i trwać w niej aż do smutnego końca. Mając nadzieję na życie wieczne w postaci nie cielesnej czy duchowej a tryumfie myśli.
    • Berenika97
      Napar

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Mitylene Bardzo dziękuję! Przepiękny komentarz, jestem nim zachwycona. Pozdrawiam. 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...