Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

komediodramat

teresa943
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

teresa943

teresa943

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

za kurtyną farsy
przystrojony w pawie pióra
udawał kogoś innego
z obawy że nie zechce
odrzuconego fatalisty
co zakopał szczęście
w cudzym ogrodzie
za murem

jej życzliwość
jak kromka razowca pachnąca prostotą
z błękitnego kubka rozlała mleczną drogę
wysypaną ziarenkami wyczucia
pod rozbrajającym dotykiem
spadał

w głąb sumienia
rozkręcona karuzela
napędzała wyrzut
aż wreszcie puścił
zawór

wezbraną falą rozlewane męty
zbierała dłonią przebaczenia
przemieniając pierrota

w człowieka

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
Pablo_Pikaso

Pablo_Pikaso

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



no właśnie to skłoniło mnie do takich tam refleksji
ten dar otrzymujemy wszyscy bez udziału naszej woli bywa że dar staje się udręką i trudno jest godnie ten swój "krzyż dźwigać" ale...
wystarczy poczytać Tereso Twoje wiersze by zrozumieć że po to są upadki by móc się podnosić
i choćby pod górę... to gdzieś tam wzejdzie słońce

szacuneczek
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
teresa943

teresa943

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Pablo, to życiowe motto

"by zrozumieć że po to są upadki by móc się podnosić
i choćby pod górę... to gdzieś tam wzejdzie słońce"

i jednocześnie udowodniłeś, że rozmiesz moje zamysły;
cała jestem "w skowronkach", bo wiem, że warto pisać
dla takich jak Ty Czytelników :)

baaardzo dziękuję!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Leszczym
      Orbity

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @Dared Nie ma czego zazdrościć. Ot tekścik, mini minimalne takie i nic więcej. Po prostu nic więcej. Może jakby komuś się chciało jak mi doszukałby się tutaj w kilku wyrażeniach kilku różnych płaszczyzn interpretacyjnych :)))
    • OloBolo
      Żaglowce

      Przez OloBolo · Opublikowano

      Żaglowce (co autor miał na myśli) Zostali najsilniejsi czyli nie ty nie ja  ci co nie piszą wierszy i za nic mają sny   a my co żaglowcami  popłynęliśmy w dal  nasz los jest przesądzony tułamy się to tu to tam   pisywać wiersze umie  nie każdy przecież z nas nie każdy też potrafi zamknąć w literach czas   próbują zakochani i zrozpaczeni też  czasami coś tam wyjdzie  najczęściej jednak nie   bo wiersz to paranoja nie wszystkim się podoba  najczęściej wzbudza zachwyt jedynie u autora  
    • tetu
      bicz boży nade mną czarne bezdroża we mnie

      Przez tetu · Opublikowano

      @Jacek_SuchowiczTwoje rymowane komentarze sprawiają, że zawsze się uśmiecham, dziękuję.    @Nata_Kruk, miło Cię widzieć. Zawsze potrafisz dużo wyczytać. Lubię Twoje refleksje. Serdeczności.    @violetta miło mi dziękuję.    @iwonaromadziękuję za przemyślenia. Pozdrawiam.    @kwintesencja @corival pięknie Wam dziękuję dziewczyny.     @Bożena De-Tre miło Cię gościć, zwłaszcza, że chyba pierwszy raz u mnie, tym niemniej mi miło. Cieszę się, że tak odebrałaś wiersz i że poruszył. Pozdrawiam.   @Wiesław J.K.fajnie że zajrzałeś i podzieliłeś się odczuciami. Serdeczności.       Wszystkim pozostałym czytelnikom @Dared @Rolek @Rafael Marius @MIROSŁAW C.bardzo dziękuję. Pozdrawiam. 
    • Waldemar_Talar_Talar
      Zapachy i wonie

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      Witaj - ogólnie jestem  na tak - ładnie pachnie ten wiersz -                                                                                                           Pzdr.                                                              
    • Wędrowiec.1984
      Continuum

      Przez Wędrowiec.1984 · Opublikowano

      @corival Twoja interpretacja jest bardzo bliska temu, co w wierszu zawarłem. Niesamowicie często zanurzam się we własnym świecie, pod horyzontem zdarzeń, gdzie przestrzeń jest nieskończona. Tutaj celowo odwołałem się do fizyki relatywistycznej, a konkretnie do modelu czarnej dziury. Świat lubi wdzierać się z moją przestrzeń.   Po przekroczeniu horyzontu zdarzeń czarnej dziury, przestrzeń "zamienia się miejscami" z czasem, staje się nieskończona, jednakże wszystkie drogi w tejże przestrzeni prowadzą do osobliwości. Gdziekolwiek byśmy "poszli" zawsze trafimy do osobliwości, tak jak zawsze w naszej rzeczywistości podróżujemy w przyszłość. No, ale osobliwość nie jest taka straszna.   Chciałbym się dowiedzieć z czego wynika osobliwość. To w zasadzie pojęcie matematyczne, wynikające z równań Ogólnej teorii względności, pewna abstrakcja. Teoria pętlowej grawitacja pozwala usunąć osobliwość na rzecz tzw. gwiazdy Plancka. Co więcej, gwiazda Plancka "żyje" jedynie ułamek sekundy, ale zakrzywienie czasoprzestrzeni, spowodowane obecnością czarnej dziury, jest tak wielkie, że rośnie również dylatacja czasu i dla nas, czyli dla obserwatorów, owa sekunda trwa miliardy lat.   Co więcej, teoria pętlowej grawitacji zakłada, że czas da się skwantować, tzn. podzielić na dyskretne, matematyczne wartości, których wielokrotnością są wszystkie miary czasu we wszechświecie. Zakłada, że czas nie jest ciągły, że istnieje najmniejszy, niepodzielny kawałek czasu - kwant czasu (co również w wierszu zawarłem).   Fizyka relatywistyczna i fizyka kwantowa są naprawdę niesamowite. Często przemycam je do swoich wierszy.   @MIROSŁAW C. Chodziło bardziej o to, co napisała @corival i co napisałem, odnosząc się do jej komentarza.   @Waldemar_Talar_Talar Dziękuję.  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...