Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Obserwował uważnie jak poruszała się na scenie. Jej czarne włosy wiły się wokół szyi i twarzy, na której pojawił się rumieniec.
Powoli wciągnął powietrze przez nozdrza. Wśród wielu innych zapachów wyraźnie wyczuł ten jeden- woń Sary. Tak, wiedział że była mu bliska, całkowicie odmienna niż ludzie. W jej żyłach płynęła inna krew. Jednocześnie było w niej coś odpychającego, ordynarnie zwyczajnego. Nie do zaakceptowania.
Fascynowała go jej, ukryta gdzieś głęboko, krążąca w krwiobiegu natura. Z drugiej jednak strony odpychała go bijąca z jej rys pospolitość. Mimo, iż była mu bliższa niż pozostali ludzie, nienawidził jej bardziej, właśnie za to, że była taka... "niedorobiona".
Musiał jednak ją mieć. Wykorzystć do własnych celów, a potem, w swej wspaniałomyślności, wyzwolić od doczesnego, parszywego życia. Oczyść jej krew i wprowadzić w błogi stan wiecznego bytowania. Pod warunkiem, że Sara przeżyje poprzednie procesy... Szkoda byłoby stracić tak piękną istotę, jaką ona mogłaby się stać, ale cóż, dla przyszłości Rasy należy poświęcać jednostki.

- - -- - - - - - - - - - - - - - - -

- Co ty na to, pesymistko?- Marcin śmiał się kiedy opuszczali scenę po wieczornym występie-Pełna sala dziewczyno. Pełna sala!
- Przyznaję, miałeś rację- Sara zdziwiła się słysząc swój śmiech. Nie była w stanie przypomnieć sobie kiedy ostatnio czuła się wesoła- Ludziom naprawdę się podobało.
- Byliśmy dziś rewelacyjni!- stwierdził nieskromnie gitarzysta-Kacper i z rozdzierającym gardło krzykiem radości rzucił basistę-Krzyśka na kanapę znajdującą się w pomieszczeniu żartobliwie zwanym przez zespół "garderobą". Marcin i Sara poszli w ślady pozostałej dwójki i wszyscy zaczęli skakać po pokoju niczym małe dzieci.
-Yhm, yhm- cała czwórka znieruchomiała słysząc chrząknięcie niespodziewanego gościa. Przyjaciele czuli się zażenowani zaistniałą sytuacją. Dorosłe osoby wydzierające się i okładające rękoma po głowach musiały wyglądać co najmniej niepoważnie.
Tymczasem w drzwiach "garderoby" stał nikomu nieznany, młody, przystojny mężczyzna. Ubrany schludnie, elegabcko, w myśl obowiązującej mody. Jego smukła, wręcz koścista twarz była nienaturalnie blada, także już na pierwszy rzut oka można było zorientować się, że mężczyzna ów pracuje w biurze. W każdym razie napewno nie trudnił się żadnym pospolitym zajęciem, o czym świadczył również jego ekstrawagancki strój. A! I maniery! Sara pierwszy raz widziała osobę o tak nienagannym, a zarazem słodko nonszalanckim sposobie bycia. Prawdziwy dżentelmen, wprost z czasów romantyzmu. Niemniej nie miał to być ostatni taki oryginał, którego spotka w życiu, o czym miała przekonać się wkrótce.
- Witam- nowoprzybyły odezwał się głosem przypominającym dzwięki wydobywane przez wprawione dłonie z gitary akustycznej. Uścisnął rękę, najpierw Sary, następnie pozostałych członków zespołu, uśmiechając się przy tym czarująco.
- Nazywam się Maksymilian Lipski- przedstawił się- Doskonale zdaję sobię sprawę z tego, że państwo widzicie mnie po raz pierwszy, jednak proszę o odrobinę cierpliwości, a wyklaruję dokładnie jaka sprawa mnie sprowadza.
-Otóż- ponieważ oni milczeli Maks kontynuował- jestem przedstawicielem pana Nikodema
-skiego.
- Tego -skiego?-w głosie Kacpra znać było pewien respekt do wymawianego nazwiska.
-Dokładnie tego. Widzę, że państwo słyszeli o moim przełożonym.
-Podobno- Odezwał się znów Kacper- znajduje się w zestawieniu stu najbogatszych Polaków?
-Zajmuje nawet miejsce w pierwszej 20-ce - po ustach Maksa prześliznął się ledwie dostrzegalny uśmiech- jednak to w tej chwili nieistotne.
- Tak więc Nikodem...o przepraszam...- na jego twarzy pojawił się niezbyt przekonujący wyraz zakłopotania- Pan -ski widział występ waszego zespołu i bardzo spodobało mu się to co sobą reprezentujecie. Możecie mi wierzyć, w jego ustach to komplement najwyższej wagi, jest on bowiem niezwykle wybrednym koneserem.
Czwórka młodych ludzi spojrzała po sobie. Byli tak oszołomieni, że trudno było im powiedzieć cokolwiek sensownego. Czekali więc w napięciu na dalsze słowa Lipskiego.
- Przechodząc do meritum- ciągnął Maks- Pan -ski za tydzień obchodzić będzie 26-te urodziny i byłby wielce zachwycony gdyby państwo zechcieli uświetnić je swoim występem.
- Za godną odpłatą, oczywiście- dodał gdy tamci nadal się nie odzywali wpatrując się w niego jakgdyby nie rozumiejąc o co chodzi.
- Jesteśmy zaszczyceni- Marcin pierwszy wyrwał się z odrętwienia.
- Może dać państwu jeszcze jakis czas na rozważenie tej propozycji?
Marcin zaprzeczył skwapliwie stwierdzając, że zaproszenie tak ważnej osobistości jak pan
-ski winno być z miejsca zaakceptowane.
-Świetnie- Maks sięgnął do kieszeni marynarki i wyciągnął mały, prostokątny kartonik- Oto moja wizytówka. Proszę zadzwonić do mnie, powiedzmy jutro. Omówimy szczegóły.
Wręczył bloczek Marcinowi.
- Tymczasem żegnam państwa. Do usłyszenia.
Wyszedł z pokoju zostawiając ich jeszcze wstrząśniętych i oszołomionych, jednak zdających sobie sprawę z tego jakie właśnie spotkało ich szczęście.

Opublikowano

Skoro to tylko fragment tylko pierwszego rozdziału, to proszę o więcej. jak na razie króciutko, malutko, niedosyt czuję ;) Ciężko oceniać.
Pozdrawiam
Zuzka ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zawsze uważałem, że największe szanse inwestycyjne czają się nie tam, gdzie wszyscy patrzą, ale właśnie na obrzeżach uwagi. Tak było też z Wiedniem. Podczas jednego z wyjazdów do Austrii, gdzie odwiedzałem znajomych z czasów studiów, jeden z nich – analityk finansowy – pokazał mi swój portfel. Co mnie zaskoczyło? Znaczna jego część opierała się o spółki z wiedeńskiej giełdy. Zaintrygowany, wróciłem do Polski i zacząłem zgłębiać temat. Przez platformę broker resourceinvestag.com, z której już wcześniej korzystałem do handlu na rynkach niemieckich, szybko uzyskałem dostęp do austriackich instrumentów. Resource Invest AG, z licencją UE i pozytywnymi opinie Resource Invest AG, udostępnia inwestorom również mniej oczywiste rynki, jak Wiedeń. Zacząłem od spółki Erste Group Bank – stabilnego gracza o umiarkowanej, ale konsekwentnej polityce dywidendowej. Potem doszły Vienna Insurance Group i kilka REIT-ów powiązanych z rynkiem nieruchomości komercyjnych. Efekty? Średni wzrost wartości portfela o 9,3% w ciągu roku. Dla rynku uznawanego za „niszowy” – bardzo przyzwoity wynik. Nie brakuje jednak w sieci pytań typu „oszustwo resourceinvestag.com” czy „sciema resourceinvestag.com”. Ja sam miałem wątpliwości, zanim zacząłem – ale 18 miesięcy aktywnego handlu przez ich platformę przekonało mnie, że firma działa rzetelnie. Szczególnie przy inwestycjach w mniejsze rynki, takich jak Austria, pomocna okazuje się ich obsługa klienta – szybka i kompetentna. Wiedeński sektor finansowy to nie tylko banki. To także fintechy, fundusze i segment ubezpieczeniowy. Co ciekawe, austriackie spółki finansowe są bardziej konserwatywne w podejściu do ryzyka niż ich niemieckie odpowiedniki – co w warunkach gospodarczej niepewności działa na ich korzyść. Dzięki opcji forex resourceinvestag.com, mogłem także zabezpieczyć część pozycji w euro, co przy zmienności kursu PLN/EUR miało znaczenie dla końcowego wyniku. A ponieważ inwestowałem w dłuższym horyzoncie, ten detal okazał się istotny. Zalety Resource Invest AG: - pełna licencja UE - dostęp do niszowych rynków, jak Austria - solidna platforma i intuicyjny interfejs - szybka obsługa i dostępność po polsku Wadą może być brak szerokiej oferty edukacyjnej dla początkujących inwestorów – choć osoby z doświadczeniem odnajdą się tu bez problemu. Dziś regularnie śledzę wiedeńską giełdę. Nie ma tu szalonych wzrostów jak na Nasdaq, ale jest coś ważniejszego: stabilność, rozsądna wycena i dobre dywidendy. A z narzędziami oferowanymi przez

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      , ten rynek jest na wyciągnięcie ręki – i to bezpiecznie, z pełną kontrolą.
    • Nie musisz się starać być kumplem ich wszystkich  Nie musisz rozumieć myśli każdego kto Cię krzywdził Antycypować każdy ruch by być krok przed nimi  Wiedz, że Twoje dzieciństwo to nie turniej szachisty    Nie bądź jak myśliwy i nie traktuj myśli byleby niszczyć  I bezmyślnie nie wyceluj w kilka punktów newralgicznych  bo to również możesz być ty w akcie samobójczym  Nie daj się im, zaakceptuj, bo skaleczysz cały świat swój    Patrząc w lustro myśl o genach bo to kawał historii  Możesz z dumą przyznać że Twój wygląd to Ty  Porównując się do innych tracisz z oczu kilka cech tych  których byt definiuje Twą tożsamość. Jesteś wyjątkowy    Wrażliwość, empatia to para pasażerów, nie bój się ich  Nie raz da Ci w kość, poniży, potarga jak ręcznik  Ale to ta grupa cech co odróżnia Cię od reszty  Będziesz wiedział o kimś więcej niż przeciętny typ
    • @Leszczym @Leszczym @Leszczym wymień chociaż 10
    • @Migrena …poważne zaburzenie… ):
    • @pasa_i_doble … naturalnie i refleksyjnie, to niełatwe do osiągnięcia razem, a tutaj się udało :) ( wkradło się parę rymów wewnętrznych, ale i tak wiersz nie traci), pozdr.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...