Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Najbardziej boli myśl
zabraknie mnie kto będzie
tłumiłam i wzniecałam
płomienie ognia
pragnień niedomagań
czuwałam jak stróż
nad każdym złym snem
oddalałam zło jak umiałam
przepraszam za
czemu nie podołałam

mama

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



myślę Alunko, że to przemyślenia związane z Dniem Matki, skierowane ku sobie, co będzie...
chyba my wszystkie (mamy) nigdy nie przestaniemy martwić się o własne pociechy, nawet "z góry" będziemy nad nimi czuwać
rozpalamy płomienie domowego ogniska, wychodzimy naprzeciw pragnieniom, czuwamy nad bezpieczeństwem
i nigdy nie będziemy pewne, czy spełniłyśmy się do końca w swej roli, zawsze gotowe przepraszać, bo można było coś zrobić lepiej
bardzo prawdziwe, to co napisałaś

Pozdrawiam serdecznie
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



myślę Alunko, że to przemyślenia związane z Dniem Matki, skierowane ku sobie, co będzie...
chyba my wszystkie (mamy) nigdy nie przestaniemy martwić się o własne pociechy, nawet "z góry" będziemy nad nimi czuwać
rozpalamy płomienie domowego ogniska, wychodzimy naprzeciw pragnieniom, czuwamy nad bezpieczeństwem
i nigdy nie będziemy pewne, czy spełniłyśmy się do końca w swej roli, zawsze gotowe przepraszać, bo można było coś zrobić lepiej
bardzo prawdziwe, to co napisałaś

Pozdrawiam serdecznie
Dziękuje Grażynko za bardzo prawdziwe!
Rozczytałaś moje myślenie na wskroś!
Uściski!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuje Judytko,milo mi!
Serdeczności!
h**p://www.pinakoteka.zascianek.pl/Chelmonski/Images/Matula_sa.jpg
pasi tematycznie, nie ma za co, J. wzajemnie
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuje Judytko,milo mi!
Serdeczności!
h**p://www.pinakoteka.zascianek.pl/Chelmonski/Images/Matula_sa.jpg
pasi tematycznie, nie ma za co, J. wzajemnie
Dziękuje serdecznie!
Ściskam!
Opublikowano

Masz rację Mirku prawda boli...!
Ale każdy z nas odejdzie ...kiedyś...nie chcemy albo nie potrafimy pogodzić się z tą myślą...i dobrze ...bo po co plany .marzenia i..!
Serdecznie!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @huzarc Tak, bo to męski punkt widzenia i zapewne ciekawszy dla czytelnika. Tak, czy inaczej historia to męski punkt widzenia, a jest zdominowana całkowicie przez facetów. 
    • @Berenika97 Każdy toczy własną walkę, często niewidoczną.   Piękny wiersz.   Pozdrawiam 
    • Ciche groby – zapomniane. I na krzyżu przysiadł ptak kraczący. Wspomnienie o zmarłych. Ta jedna bezinteresowna , czysta myśl. Zatrzymaj się człowiecze. Zdejmij czapkę , módl się i o końcu swoim pomyśl. Pomyśl o tym , który czuwa. I patrzy na wskaźnik Twoich dni. Ostatki liczący.   Już czas. Jesteś w kolejce. Masz numer. Chwytaj dzień bo przyjemność to Twój jedyny poplecznik. Lub umieraj ze strachu. On zwinie Twą duszę i żywot w rulonik. A na duszy pojawi się ostatniego rozgrzeszenia grawer.   Pani odziana w szatę nocy piekielnej nie zostanie na herbatę. Nie zostawi czasu do namysłu Nie pomoże wstawiennictwo Boga , papieża czy biskupa. Poczeka aż odejdziesz. I weźmie w swe zimne objęcia trupa. Zabierze do podziemi, gdzie z innymi przeklętymi siędziesz do stołu.   Nie widzisz swego końca. Tego wybranego już modelu. Po życiu jest śmierć. To jest kolej i ład. Omeny śmierci, spadają na ziemię jak grad. Niech Cię rozszarpią ognistymi zębami. Wyjedzą ciepłe wnętrzności. Człowiecze mój - nieprzyjacielu.  
    • @Marek.zak1 Bo w nich pisze się głównie o czynach, taka reminiscencja romantycznocentryzmu w opisywaniu historii, połączenia moralnego i pedagogicznego w ich przesłania, a nie o procesach, „technologii codzienności” - tak to był to ujął.
    • Czy pisać wiersze? Na łąkę wszechświata wybiegać? Zrywać śpiące gruszki i wiśnie? Wierzchem chmur jechać jak na wschodzącym słońcu? Duszę rozświetlać nadzieją?   Czy pisać? Na tęczy zawisnąć znienacka? Uszczypnąć los w nos? Potargać szczęście za włosy?   Czy wbiec schodami do nieba skacząc z mostu tonącego w kwiatach?  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...