Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Z przeoczenia

_Marienka_
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

_Marienka_

_Marienka_

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano (edytowane)

pewnego dnia los
łaskawie mrugnął okiem
byłam zbyt zajęta
umknęło to mej uwadze

grał ciekawy czas
obejrzałam się za losem
był zbyt wyzuty
galopował w zaślepieniu


z przemilczenia

odłowiliśmy chwile
z kartek kalendarza
poza dławiącą ciszą
godną słów pogardy

niezupełnie różowe
bławatne spojrzenia
zadrgały niepewnością;
wiem, nie mów mi tego

kilka słów

był dzień, gdy odkryliśmy
oczu naszych gwiazdy,
dziś kilka słów pogodnie
umiemy zamienić

i chociaż inną drogą
poszło już z nas każde,
nie będziemy się za to
rozstanie rumienić

 

Edytowane przez marianna_ja (wyświetl historię edycji)
maria nika

maria nika

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



A więc coś czasem nas ominie...niepostrzeżenie
nie zdążymy..złapać w dłonie...choć namacalnie jest obok
A już za chwilę ..jest jakby za późno...już nie to samo

(gapa stoi z szeroko otwartymi oczami )

Pozdrawiam ciepło

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • wierszyki
      Podściółka na plecach

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Szuria i furia. Obie z jesieni. Szur, a ja w liściach z nosem przy ziemi wśród bezkręgowców lub protoplastów wszystkich dla których, miły w dłoń kasztan.     Furia na skrzydłach chce stąd odlecieć. Smardz albo pociec może nie przeciec. Z bibuły na niej falują tony. Czyjeś tam krzywdy i wiatr w miliony.     Jesienią znowu tyle się wniesie: ziemia na butach, chrząszcze kołnierzem. Słońce się chyli już przed wieczorem. Furia zje z szurią jak mysz pod stołem.         *         Im Eumenides patrzy życzliwie. Zmówi się z nimi, obie wyżywi. Z igliwiem starszej wyrzut sumienia — da młodej pogryźć szczyptę kamienia.   Aż im się zerwie cyklon ważności. Odejdą zimą w poślizg i pościg. (Może się z czasem znajdą w salonie, chyba że zgodzi je Tyzyfone).     inspiracje:

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

                   
    • viola arvensis
      głupie

      Przez viola arvensis · Opublikowano

      @Stary_Kredens @Stary_Kredens W Pismie Świętym o glupocie czlowieka odrzucającego swiadomie P.Boga, jest bardzo wiele napisane.    "Jeśli chodzi o nasze wieczne przeznaczenie, to albo jest się głupcem, co oznacza odrzucenie ewangelii Chrystusa, albo jest się mądrym, co oznacza wiarę w Chrystusa i powierzenie Mu swojego życia (zob. Ew. Mateusza 7.24-27). Wierzący odkrywa, że ewangelia- którą uważał za głupotę- jest w rzeczywistości mądrością Bożą, która zapewnia mi wieczne zbawienie"   Serdeczne pozdrowienia przesyłam pięknego dnia życzę i samych dobrych wyborów  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • Jacek_Suchowicz
      Dwa razy

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      dwa razy mało to chyba złóż myśli szybko naprędce  w kwadracie kantów nie widać są kąty cztery nie więcej   tych myśli nigdy za dużo  nad sobą zawsze na czasie a obłęd należy zgubić wyjść z koła i patrzeć inaczej :)))
    • Waldemar_Talar_Talar
      Miłość która umie tulić

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witaj - miłość ma cieszyć nie smucić - miło że czytasz -                                                                                                 Pzdr.słonecznie.
    • Ewelina
      Miłość która umie tulić

      Przez Ewelina · Opublikowano

      @Waldemar_Talar_Talar pięknie napisane o miłości. Pozdrawiam serdecznie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...