Cierpienie- Po Cichu.

[Niemy Krzyk.]

Patrzysz..błękitnymi oczyma nieba
Głuchym wzrokiem spoglądasz
puste spojrzenie..
szepczesz bezgłośnie
chcąc tyle powiedzieć.
Nikt nie słyszy
niewypowiedzianych słów kilka
melodia.
W głębi duszy gra.
Nieposkromiona..głucha a tak głośna
chcąc odepchnąć od siebie duszę,
cień przeznaczenia, uciekasz przed latarniami
nie chcesz światła.
Prostym śmiechem darzysz lustro
odbicie
jedyny przyjaciel
w udręce
chcąc stać się niewidzialnym
zakopujesz siebie dla innych
samotnie stoisz, czekasz na pociąg
do-nikąd.
Na skraju wszystkiego płaczesz
szukając ukojenia
w niczym.
Patrzysz w niebo i oczekujesz cudu
nie zastanawiając się nawet
czy wierzysz.
Bóg potrzebny tylko w potrzebie?
Czy pojawić musi się ból
by pojawiła się modlitwa?
Odchodzisz, w smutku.
Skrywanym pod płaszczem nocy
w niemym krzyku
kruchej władzy
samotności.

[AnkaJ]

Dla mnie bliski...
kiedys też w temacie miałam -
Niebieskie oczy jak kawałek nieba...
smutny, samotny, osobisty...
pozdrawiam ciepło :)
AnkaJ

[Żaba Lucia]

Masz bogate wnętrze- wiersz w moim guście. Dziękuję.

[Niemy Krzyk.]

Niezmiernie mnie cieszy że przypadł Wam do gustu mój skromny wiersz;)
Dziękuję za przychylne komentarze, to dla mnie ważne.
Pozdrawiam serdecznie:)