czas by zakumał najwyższy

[Kamertonka]

halo, proszę pana!
mości smutku!
zastygłeś pan na amen
w bezruchu utkwiony, aż mroczno

może czas by już spocząć w zaciszu?
miast prężyć sie tutaj zuchwale
i zagadywać młodości
niewykorzystane chwile

park taki ładny nawet nocną porą
a pan przysiadłeś niepostrzeżenie
obok na ławce myląc mnie
z zadumy damą...

i dawno już bym stąd uciekała
tylko tkwisz kumie dupskiem
na falbanie mojej sukni
więc dźwignij się pan raźnie!

...bo mi tam życie wystygnie

[Judyt]

ciekawie ująty temat; J. płoniaście

[M._Krzywak]

Bardzo fajne.

Pozdrawiam.

[teresa943]

Super! I tytuł "zawrotny" (można rozumieć wieloznacznie).
Serdecznie pozdrawiam :)

[Baba_Izba]

Bardzo mi się podoba; oryginalny temat, ładne wykonanie,
z nutką humoru sprawia, że wiersz sam płynie.
Serdecznie pozdrawiam
- baba

[Liryczny_Łobuz]

... a jest tam miejsce, możę - na jeszcze jednego faceta?
Też lubie nocne spacery po parku (z psem:))

Pozdrawiam - M.

[Kamertonka]

bardzo jestem wdzięczna za miłe przyjęcie utworu
dziękuję za obczytanie i wpisy
ściskam wszystkich ciepło i duuuużo słońca życzę
tam w środku serducha zwłaszcza

[Jan Neck]

Podoba mi się, najlepsza metoda na smutek, to humorem go potraktować :D.

A to:

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

i jeszcze to:


Jest najlepsze.

Pozdrawiam.

[Rachel_Grass]

pointa swoje zrobiła - :))))))

[Franek Kikuta]

Ach, ten kum smutek, który żywi się padliną przeszłości. Pędzić go trzeba ze swoich falban sukni realiów, bo zostawi tylko pustkę, niemoc i nierealne marzenia na otarcie łez. Pouczający, o dobrym podłożu filozoficznym wiersz. Pozdrawiam.