Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
niezły pomysł,
tyle że nie mój


na podmuch białych
plam z niebieskimi
rozkwitające pnącza
tam gdzie nie widzimy

takie są spotkania
w ciszy rozmyślania
przenikające o (przenikając)

zostawia szkaplerze
więcej wyrazić nie potrafi
pochyla głowę


h**p://www.youtube.com/watch?v=gp9l1BmRYZ8&feature=related
a tak (...)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


przejmująco dziękuję Michał
wiem, że braki są
paraneza- nie mam pojęcia o co chodzi(?)
a niekonsekwencja być może wynika z mojej osobowości,
czy jakoś tak lecz dzięki b. za przychylność Twoją,
serdecznie J.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



rozumiem, tym bardziej dziękuję za wizytę,
bo mnie czasem też zrozumieć trudno słowo odrachelowe itd.;
każda jest zachwycająca, J.płoniaście
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Normanie
wiem, nigdy zdaje się jakoś tak z rymami nie wychodziło
dziękuję za depnięcie pod i próbę interpretacji(...), a może się uda- a co(:J.płoniaście
Opublikowano

"w ciszy z sercem przy sercu - rozmowa milczenia" (moje skojarzenie);
pamiętam wiersz z warsztatu; rozumiem, co peelka chciała wyrazić,
choć formą wyrazu nie porafię się zachwycić, jednak chyba
najważniejsze zrozumienie...sercem...

Serdeczności Judyt i duchowych owoców :)))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



"Nie musisz mówić nic" - nic więc nie powiem...posłucham :)
pozdrawiam
(: fajnie, dzięki Wiesław, nie ma to jak towarzysz, który słucha
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



"Nie musisz mówić nic" - nic więc nie powiem...posłucham :)
pozdrawiam
(: fajnie, dzięki Wiesław, nie ma to jak towarzysz, który słucha

"Pojedziemy na łów, towarzyszu mój"
merlin.pl/MP3/5/10/PNCD643-U12.mp3

dzięki Judyt :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


(: fajnie, dzięki Wiesław, nie ma to jak towarzysz, który słucha

"Pojedziemy na łów, towarzyszu mój"
merlin.pl/MP3/5/10/PNCD643-U12.mp3

dzięki Judyt :)

dziękuję za ten dar!
serdecznie Wiesław- lubię operę( chyba tenor- ma siłę), teatr, artystyczne takie różne(...)
i skrzypce są mmmm(....), towarzysz jak promykiem odbarowywany- radosna pieśń;
a muzyka wszechoobecna zawsze;(: J.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • - Gdybyś był chociaż mniej wytrwały... - powtórzyłam po kilku przepłakanych chwilach. - Ale jesteś, jaki jesteś! A jaka jestem ja? - zadałam sobie ni stąd ni zowąd właśnie to pytanie. -  No jaka? No? Chyba przestaję podobać się sama sobie... - zdążyłam mruknąć, nim sen mnie zmorzył.     W nocy przyśniła mi się rozmowa z nim. A dokładniej ta jej część, która w rzeczywistości się nie odbyła.     - Naprawdę zostawiłbyś mnie? - spytałam roztrzęsiona, po czym chwyciłam go za dłonie i ścisnęłam je mocno. - Mógłbyś mnie zostawiłbyś?! - powtórzyłam głośniej. Dużo głośniej. Tak głośno, jak chciałam.     - Rozważyłem to - w treść snu wtrąciło się pierwsze ze rzeczywiście wypowiedzianych zdań. - Ale  skrzywdziłbym cię, wycofując się z danego ci słowa. Więc - nie - ma - opcji, bo nie mógłbym! - senne wyobrażenie mojego mężczyzny dodało zdanie drugie z realnie wygłoszonych. - Chociaż może powinienem - kontynuowało twardszym tonem - bo przy naszym drugim początku postawiłem ci warunek. Pamiętasz, jaki. A ty co zrobiłaś? Nadużyłaś mojego zaufania i mojej cierpliwości, a mimo to nadal spodziewasz się trwania przy tobie.     - A i owszem, spodziewam się - senny obraz mnie samej odpowiedział analogicznemu wyobrażeniu mojego mężczyzny. - Spodziewam się jeszcze więcej: nadal zaufania i nadal cierpliwości. Mimo, że cię zawiodłam. Bo... - urwałam na chwilę, gdy senna wersja mojego em spojrzała znacząco. Jednak ciągnęłam dalej:    - Bo zasługuję na nie, a ty dałeś mi słowo.     - Zasługujesz, to prawda - senny em odparł bynajmniej sennie. - I zgadza się: dałem Ci je. Ale czy powinienem go dotrzymać? Postąpić w tej sytuacji zgodnie z zapewnieniem? A może właściwe byłoby zdecydować wbrew sobie? Może na tym wyszedłbym lepiej?     Uśmiechnęłam się.     - Może, może - odpowiedziałem. - Ale wiesz, że nie wyszedłbyś na tym lepiej, bo nie byłby to właściwy krok.     - Nie byłby? - mój śniony facet spojrzał sennym spojrzeniem. - Bo?    - Bo jestem właściwą dla ciebie kobietą. A ty właściwym dla mnie mężczyzną. Tylko?     - Tylko? - em popatrzył po raz kolejny. Trzeci. Tym razem pytająco.     - Tylko daj mi czas. To dla mnie ważne.      Rzeszów, 29. Grudnia 2025          
    • Napłatał: łatał pan.  
    • O tu napisali Milasi - panu to.    
    • Ulu, z oka kozulu.      
    • Elki pikle, tu butelki, pikle.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...