Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Stoi gdzieś na dachu, otulony w muzykę
Stoi na skraju nocy, biedą ubrany
Stoi i skrzypce dzierży w dłoni
Wdzięczną melodię wygrywa

Tkliwą nutkę pieści zmysłem
Smyczek delikatnie sunie po strunach
A księżyc sonatę przygrywa
Noc się budzi, świat usypia

I tylko gdzies w oknie siedzi
ów niewiasta, i bacznie przypatruje
się skrzypkowi, i dostrzega
jak ten lawiruje na pięciolini
Taki spokojny, i jakby uśpiony

Na dzwięk najtkliwszych melodii
Rozkwitają kwiaty, już woń roznosi
sie dookoła, pieści czule zmysły
A nuty tańczą walca
A skrzypek uśpiony gra tak do końca
A gdy dzień nastaje, budzi się
I schodzi ze swej sceny....

Opublikowano

Witam!
prześliczny wiersz:))) tak bardzo prawdziwy,tyle w nim bólu i szczerośći samotnego życia, ale życia z pasjią. Damo Kameliowa twój potęciał pisania jest poprostu ogromny!!!
pozdrawiam serdecznie:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...