pamietać rzeczy małe

[Bo]

może kiedyś
może
wbijając się w sam środek galaktyki
swym rozumem giganta
tknięty dziwnym przeczuciem
jak pies podążysz za tropem wspomnienia
co teraz bezużyteczne
celowo zatarte
a które kiedyś dawało ci oparcie
w świecie pozbawionym ciążenia atomów
pochylisz się nad nim
jak gdyby leżało przed tobą
na ziemi
jest przecież drobiną mniejszą od ziarenka piasku
było może modlitwą duszy człowieczej
nie wolnej od własnych wzlotów i upadków
pozostało w tobie rozpoznawalnym wrażeniem szczęścia
westchniesz może
może to o to chodzi gigancie
by pamiętać rzeczy małe
pamiętać rzeczy małe
zawsze

[Baba_Izba]

Piękna myśl zawarta w wierszu. Tak, pamiętać
również rzeczy małe. Rzeczy małe, składają się na całość,
a małe, drobne radości, są cząstkami szczęścia.
Pozdrawiam
- baba