we śnie (8.04.09)

[Michał Gomułka]

Zelektryzowałbym Cię milczeniem
tym razem

obszedł dookoła nagą
w pokoju o pomarańczowym świetle

Stoisz na środu
pod zagadkowym
kloszem hieroglifów,
głowę unosisz do gwiazd
a widzsz więcej niż ktokolwiek inny,
chociaż masz zamknięte oczy

czekasz w napięciu, drżysz
z zimna, boleści i ulgi
wiesz, że będę Cię kochać
do utraty tchu

zewnętrzną częścią prawej dłoni
stykam się z Twoją łopatką prawą
i sunę w dół
powoli
w dół

wiem, co odczuwasz

nie stracisz tego.
nie bój się.
będę Twoim
profesjonalistą

jak bardzo może rozpalić
ucisk palców pianisty
legato spływający
ku wewnętrznej
strony uda?

nie potrafisz stwierdzić
już nawet: prawe, lewe

to bierze
bierze tam, gdzie
gwiazd zabrakło

Jedną Jesteś.

Ze śmiałością oddasz
bez oklasków i uśmiechów
wszystko

ile pianista może mieć palców?
to bierze

a ja...
Moja Etiudo. Piszę Cię.

[Ella Kojot]

Bardzo piękny wiersz.
Też kiedyś byłam... skrzypcami...
(www.wierszokletka.pl/dla_m.htm)